UyandÃ„Â±... (2)

Posted: Wed Nov 30, 2005 10:41 pm

UyandÃ„Â±...

KorkunÃƒÂ§ bir rÃƒÂ¼ya gÃƒÂ¶rmÃƒÂ¼Ã…?tÃƒÂ¼. Yoksa bu bir rÃƒÂ¼ya deÃ„?il miydi? Duman yÃƒÂ¼zÃƒÂ¼nden konuÃ…?amamÃ„Â±Ã…?tÃ„Â±, Yeminer'in kendisiyle, ÃƒÂ¶lÃƒÂ¼mÃƒÂ¼n kendisiyle karÃ…?Ã„Â±laÃ…?mayÃ„Â± beklememiÃ…?ti. Basit bir kÃƒÂ¶ylÃƒÂ¼yken bu kadar gÃƒÂ¼ÃƒÂ§ kazanmayÃ„Â± da beklememiÃ…?ti, ama buna alÃ„Â±Ã…?mÃ„Â±Ã…?tÃ„Â±, hatta Ã…?u an gÃƒÂ¼ÃƒÂ§lrini kaybetse yaÃ…?ayamazdÃ„Â± herhalde...

Bu rÃƒÂ¼ya belki de onu vazgeÃƒÂ§irmeye ÃƒÂ§alÃ„Â±Ã…?an onlarca rÃƒÂ¼yaydan biriydi, belki de gerÃƒÂ§ekti. Her ne pahasÃ„Â±na olursa olsun gÃƒÂ¼ÃƒÂ§ arayÃ„Â±Ã…?Ã„Â±ndan vazgeÃƒÂ§meyecekti. Gecenin kendisinden daha siyah cÃƒÂ¼ppeisin sÃ„Â±rtÃ„Â±na attÃ„Â± ve hazÃ„Â±rlandÃ„Â±...

YÃ„Â±kÃ„Â±k tapÃ„Â±naÃ„?a girerken harap sunaÃ„?a bir deja-vu hissiyle baktÃ„Â±. HatÃ„Â±rladÃ„Â±, hatasÃ„Â±nÃ„Â± buldu, aslÃ„Â±nda bunun bir hata olmadÃ„Â±Ã„?Ã„Â±nÃ„Â± fark etti. Evet, bÃƒÂ¼yÃƒÂ¼ ÃƒÂ¶rgÃƒÂ¼sÃƒÂ¼nde bir aÃƒÂ§Ã„Â±k vardÃ„Â±: Kendisini zehirli dumandan korumaya ÃƒÂ§alÃ„Â±Ã…?an bÃƒÂ¼yÃƒÂ¼sÃƒÂ¼nÃƒÂ¼n kendisi dumandan etkileniyordu.
Hemen hatasÃ„Â±nÃ„Â± dÃƒÂ¼zeltmenin bir yolunu dÃƒÂ¼Ã…?ÃƒÂ¼nmeye koyuldu. Bir yandan da yÃ„Â±kÃ„Â±ntÃ„Â±yÃ„Â± arÃ…?Ã„Â±nlÃ„Â±yordu. Beyni bÃƒÂ¼yÃƒÂ¼sÃƒÂ¼nÃƒÂ¼ incelerken dikkatinin kalan kÃ„Â±smÃ„Â± sunakta daha ÃƒÂ¶nce fark etmediÃ„?i birÃ…?ey fark etmiÃ…?ti: Sunakta antik bir yazÃ„Â± vardÃ„Â± ve kelimeler tanÃ„Â±dÃ„Â±k geliyordu. Kelimelerin yapÃ„Â±sÃ„Â± bildiÃ„?i baÃ…?ka bir dile benziyordu, ya da onun yozlaÃ…?mamÃ„Â±Ã…? haliydi. Kelimeleri yavaÃ…?ÃƒÂ§a mÃ„Â±rÃ„Â±ldanmaya baÃ…?ladÃ„Â±...

Joined: Dec 20, 2006 Posts: -27 Location: Yolcu

BÃƒÂ¼yÃƒÂ¼cÃƒÂ¼ antik rÃƒÂ¼nleri birer birer okurken ÃƒÂ§evredeki zehirli duman gitgide yayÃ„Â±lmaktaydÃ„Â±. DumanÃ„Â±n etkisi gitgide ÃƒÂ¶lÃƒÂ¼mcÃƒÂ¼l etkisini bÃƒÂ¼yÃƒÂ¼cÃƒÂ¼nÃƒÂ¼n ÃƒÂ¼zerinde hissettiriyordu. BÃƒÂ¼yÃƒÂ¼cÃƒÂ¼ rÃƒÂ¼neri okurken mÃƒÂ¼thiÃ…? zorluk ÃƒÂ§ekmekteydi ve gÃƒÂ¼cÃƒÂ¼ tetiklemeye karÃ…?Ã„Â± sarfetmesi gereken optimal konsantrasyon saÃ„?lanamamaktaydÃ„Â±.

BÃƒÂ¼yÃƒÂ¼cÃƒÂ¼, elleriyle rÃƒÂ¼nlerin ÃƒÂ¼zerinden geÃƒÂ§erken okunmuÃ…? rÃƒÂ¼nler birer birer kaybolarak taÃ…?Ã„Â±n ÃƒÂ¼zerinde kÃ„Â±zÃ„Â±l ve silik bir leke bÃ„Â±rakÃ„Â±yordu.

Zehirli duman etkisini arttÃ„Â±rdÃ„Â±, bÃƒÂ¼yÃƒÂ¼cÃƒÂ¼ ciÃ„?erlerine nÃƒÂ¼fuz eden zehirli gazÃ„Â±n etkisiyle konsantrasyonunu kaybetti.

Ã„Â°Ã…?te tam o esnada bÃƒÂ¼yÃƒÂ¼cÃƒÂ¼ kulaklarÃ„Â±nda, vahÃ…?i ve gaddar bir ses duydu.

"Ruhun iÃƒÂ§in pazarlÃ„Â±k yapacaÃ„?Ã„Â±z seninle bÃƒÂ¼yÃƒÂ¼cÃƒÂ¼..."

Lich in sesi yÃ„Â±kÃ„Â±k mabedin iÃƒÂ§inde tekrar tekrar yankÃ„Â± buldu...

SÃ„Â±nav bir kez daha baÃ…?lamÃ„Â±Ã…?tÃ„Â±...

Posted: Sun Jan 29, 2006 1:33 pm

Korkuyu duydu. Etine batan kemiklerine, ruhuna nÃƒÂ¼fuz eden korkuyu. En kÃƒÂ¶tÃƒÂ¼ kabuslar gibiydi.. belki de en kÃƒÂ¶tÃƒÂ¼ kabusu. Zehirin etkisi yetmiyormuÃ…? gibi bununla uÃ„?raÃ…?Ã„Â±yordu. DÃƒÂ¼Ã…?ÃƒÂ¼nemedi bile bir an iÃƒÂ§in. Zihni yanÃ„Â±t vermeyi reddediyordu. EÃ„?er bir bÃƒÂ¼yÃƒÂ¼cÃƒÂ¼nÃƒÂ¼n eÃ„?itimi ve iradesi olmasaydÃ„Â± belki de ÃƒÂ§oktan yitmiÃ…?ti. Hala kendi benliÃ„?ini hissedebilirken sol kolunda bir soÃ„?ukluk hissetti. AcÃ„Â± veren bir soÃ„?ukluk. Sanki bÃƒÂ¼tÃƒÂ¼n enerjisi kolundan ÃƒÂ§ekliyor gibiydi. Dayanacak gÃƒÂ¼cÃƒÂ¼ kalmamÃ„Â±Ã…?tÃ„Â±. GÃƒÂ¶zleri istemsizce kapandÃ„Â±. AcÃ„Â±ya zamanla alÃ„Â±Ã…?tÃ„Â±. AcÃ„Â± da yokolduÃ„?unda hislerini yitirmiÃ…?ti. Tamamen boÃ…?lukta gibi...

Ãƒ?nce ÃƒÂ¶ldÃƒÂ¼Ã„?ÃƒÂ¼nÃƒÂ¼ dÃƒÂ¼Ã…?ÃƒÂ¼ndÃƒÂ¼. Fakat her nasÃ„Â±lsa ÃƒÂ¶lmediÃ„?ini kulaÃ„?Ã„Â±nda ÃƒÂ§Ã„Â±nlayan bir sesle anladÃ„Â±. Tam olarak yaÃ…?adÃ„Â±Ã„?Ã„Â± da sÃƒÂ¶ylenemezdi. Ã„Â°kisi arasÃ„Â±nda kayÃ„Â±p bir ruhtu sadece. Ãƒ?lememek ne acÃ„Â±ydÃ„Â±? Ya da yaÃ…?ayamamak... KulaÃ„?Ã„Â±nda ÃƒÂ§Ã„Â±nlayan ses lich'in sesiydi. Beyninde soÃ„?uk bir rÃƒÂ¼zgar gibi esti. Ãƒ?dÃƒÂ¼llendirilebilirdi. AnladÃ„Â± ki sÃ„Â±navdaydÃ„Â±...

...

BÃƒÂ¼yÃƒÂ¼cÃƒÂ¼ kaybetmek ÃƒÂ¼zereydi. Yok olmak. Belki ÃƒÂ¶lmek belki de ÃƒÂ¶lememek ÃƒÂ¼zereydi. BaÃ…?aramamÃ„Â±Ã…?tÃ„Â±. Bir tarafÃ„Â±n kendini ÃƒÂ§ektiÃ„?ini hissetti gidiyordu. UzaklaÃ…?tÃ„Â±Ã„?Ã„Â±nÃ„Â± hisetti.

BÃƒÂ¼yÃƒÂ¼cÃƒÂ¼ derin ve sesli bir nefes alarak doÃ„?ruldu. Her Ã…?ey bir rÃƒÂ¼ya mÃ„Â±ydÃ„Â±. AldÃ„Â±Ã„?Ã„Â± nefesi en az ÃƒÂ¶nceki kadar Ã…?iddetli bÃ„Â±raktÃ„Â±. SoÃ„?uk ter damlasÃ„Â± yÃƒÂ¼zÃƒÂ¼nden sÃƒÂ¼zÃƒÂ¼lerek yere gamladÃ„Â±. Yutkundu rahatlamÃ„Â±Ã…?tÃ„Â±. En kÃƒÂ¶tÃƒÂ¼ kabusuydu bu. Sadece kabus... BÃƒÂ¶yle dÃƒÂ¼Ã…?ÃƒÂ¼ndÃƒÂ¼ ÃƒÂ¶nce. Fakat kendine geldikÃƒÂ§e sol kolundaki sÃ„Â±zÃ„Â±yÃ„Â± farketti. SÃ„Â±yÃ„Â±rÃ„Â±p baktÃ„Â±Ã„?Ã„Â±nda da izi... Demek ki... Demek ki herÃ…?ey rÃƒÂ¼ya olamazdÃ„Â±. BÃƒÂ¼yÃƒÂ¼cÃƒÂ¼ oturduÃ„?u yerde ÃƒÂ¶ylece kalakaldÃ„Â±. AklÃ„Â± olanlarÃ„Â± irdelemekte zorlanÃ„Â±yordu. Zamanla bir sÃ„Â±nava girdiÃ„?ini farketti. KeybetmiÃ…?ti. Ama ucuz atlatmÃ„Â±Ã…?tÃ„Â±...