Ãƒ?lÃƒÂ¼m TanrÃ„Â±sÃ„Â±: Yeminer'in Rahibi, Mark.

Posted: Sun Mar 11, 2007 9:54 am

Bir sÃƒÂ¼rÃƒÂ¼ Ã…?ey kaybedilmiÃ…?ti, otorite ye ihtiyaÃƒÂ§ vardÃ„Â±.
Yeminer'in geri dÃƒÂ¶nmesini saÃ„?layacaksa, BÃƒÂ¼yÃƒÂ¼k mevkilere gelmeliydi.
Ã„Â°nanÃƒÂ§larÃ„Â±na baÃ„?lÃ„Â±, kanlÃ„Â± tÃƒÂ¼niÃ„?i iÃƒÂ§inde karmaÃ…?adan saÃ„? ÃƒÂ§Ã„Â±kabilmiÃ…?ti.
Her taraf patlamadan dolayÃ„Â±, kararmÃ„Â±Ã…? ateÃ…?in izlerini taÃ…?Ã„Â±yordu, kel kafasÃ„Â±ndaki kuru kafa dÃƒÂ¶vmesini okÃ…?adÃ„Â±. YokuÃ…?tan yukarÃ„Â± doÃ„?ru ÃƒÂ§Ã„Â±kmaya devam etti. AÃ…?aÃ„?Ã„Â±daki koca Ã…?ehrin yÃ„Â±kÃ„Â±ntÃ„Â±larÃ„Â±na bakÃ„Â±yordu, Boynundaki aÃ„?zÃ„Â± aÃƒÂ§Ã„Â±k kafatasÃ„Â± Ã…?eklindeki kutsal tÃ„Â±lsÃ„Â±ma bir Ã…?ey olmayacaÃ„?Ã„Â±nÃ„Â± bildiÃ„?i halde, iÃ…?aret parmaÃ„?Ã„Â±yla dokundu.
"Ne yapacaÃ„?Ã„Â±m, Yutucu, TanrÃ„Â±m Yeminer. Ne olursun, geri gel. Kimse kalmadÃ„Â± geriye."
Sinirle, aÃ…?aÃ„?Ã„Â± vadideki yÃ„Â±kÃ„Â±k, Yeminer TapinaÃ„?Ã„Â±nin daÃ„?Ã„Â±lmÃ„Â±Ã…? taÃ…?larÃ„Â±nÃ„Â± seyretti.

BaÃ…?Rahip olmak iÃƒÂ§in, sÃ„Â±nava baÃ…?vuruyorum.

Posted: Mon Mar 12, 2007 1:18 am

TapÃ„Â±naÃ„?Ã„Â±n yÃ„Â±kÃ„Â±ntÃ„Â±larÃ„Â±nÃ„Â±n ortasÃ„Â±nda gÃƒÂ¼mbÃƒÂ¼rdeyen bir patlama gerÃƒÂ§ekleÃ…?ti. YÃ„Â±kÃ„Â±ntÃ„Â±larÃ„Â±n taÃ…? parÃƒÂ§alarÃ„Â± havaya savrulurken Mark kendini yere atmÃ„Â±Ã…?, kollarÃ„Â±yla baÃ…?Ã„Â±nÃ„Â± siper almÃ„Â±Ã…?tÃ„Â±. TaÃ…?larÃ„Â± gÃƒÂ¶remiyordu, ama bÃƒÂ¼yÃƒÂ¼kÃƒÂ§e bir tanesi az sonra sÃ„Â±rtÃ„Â±na ÃƒÂ§arptÃ„Â±Ã„?Ã„Â±nda taÃ…?larÃ„Â±n o kadar yÃƒÂ¼kseÃ„?e bile gelebildiÃ„?ini anlamÃ„Â±Ã…?tÃ„Â±. En sonunda tekrar sessizlik hakim olurken vadiye, Mark kollarÃ„Â±nÃ„Â± indirip tekrar yÃ„Â±kÃ„Â±ntÃ„Â±lara baktÃ„Â±. Orada, patlamanÃ„Â±n olduÃ„?u yerde bir Ã…?eyler hareket ediyordu sanki. GerÃƒÂ§ekten baÃ…?kalarÃ„Â± da saÃ„? kalmÃ„Â±Ã…? olabilir miydi, yoksa sadece hayal mi gÃƒÂ¶rÃƒÂ¼yordu?

Bunu anlamanÃ„Â±n tek bir yolu vardÃ„Â±: AÃ…?aÃ„?Ã„Â± geri inip yÃ„Â±kÃ„Â±ntÃ„Â±lara bakmak.

Posted: Wed Mar 14, 2007 9:04 pm

YÃ„Â±kÃ„Â±ntÃ„Â±lar sessizdi. Az ÃƒÂ¶nce tepelerden gÃƒÂ¶rdÃƒÂ¼Ã„?ÃƒÂ¼ Ã…?ekiller eÃ„?er hÃƒÂ¢lÃƒÂ¢ oradalarsa bile iÃ…?lerini kesinlikle sÃƒÂ¼kÃƒÂ»netle yÃƒÂ¼rÃƒÂ¼tÃƒÂ¼yorlardÃ„Â±.

KayalarÃ„Â±n arasÃ„Â±ndan ilerlemek Mark iÃƒÂ§in oldukÃƒÂ§a zordu. O rahat laboratuar ve tapÃ„Â±nak ortamÃ„Â±na alÃ„Â±Ã…?kÃ„Â±ndÃ„Â±, yÃ„Â±kÃ„Â±k kayalarÃ„Â±n arasÃ„Â±nda dolaÃ…?maya deÃ„?il. Bu yÃƒÂ¼zden ÃƒÂ§ok uzun ve zahmetli uÃ„?raÃ…?lar sonucunda ancak kayalarÃ„Â± aÃ…?abilmiÃ…?ti.

GÃƒÂ¶zlerine inanamÃ„Â±yordu. PatlamanÃ„Â±n olduÃ„?u yerde kapkara, devasa tuhaf bir kapÃ„Â± vardÃ„Â± ve ÃƒÂ§evresindeki her Ã…?eyi iÃƒÂ§ine ÃƒÂ§ekiyordu.

CÃƒÂ¼ppesi ÃƒÂ¼zerinden kayarak kapÃ„Â±ya doÃ„?ru giderken Mark ayaklarÃ„Â±nÃ„Â±n kaydÃ„Â±Ã„?Ã„Â±nÃ„Â± fak etti. Kayalara tutunmaya ÃƒÂ§alÃ„Â±Ã…?tÃ„Â± ama baÃ…?aramadÃ„Â±. KapÃ„Â±ya doÃ„?ru ÃƒÂ§ekilirken Mark tekrar buraya indiÃ„?i iÃƒÂ§in kendine kÃƒÂ¼fredip duruyordu.

KapÃ„Â± tarafÃ„Â±ndan bedeni ve ruhu emilirken Mark'Ã„Â±n son dÃƒÂ¼Ã…?ÃƒÂ¼ndÃƒÂ¼Ã„?ÃƒÂ¼ Ã…?ey tanrÃ„Â±sÃ„Â±na layÃ„Â±k olamadÃ„Â±Ã„?Ã„Â±ydÃ„Â±.