Derken dünyaya o güne kadar hiçbir galakside görülmemiÅ? devasa bir meteor çarptı ve barındırdıÄ?ı tüm yaÅ?am formlarıyla birlikte havaya uçtu gezegen...
Sonra irkildim...
DediÄ?im gibi, bu kadarı benim için fazlaydı ve ve dayanamamıÅ?, bilincimi yiirmiÅ? ve muhtemelen tek bir düÅ? sahnesi görmüÅ?tüm, ama belki de düÅ? deÄ?ildi...
Kim bilir belki de bu bir durugörüydü...
_________________ Ve sonbahar gelmeden topraÄ?a düÅ?tü yeÅ?il renkli yaprak, geceyi beklemeden ortaya çıkan ayla birlikte.
Kendime geldiÄ?imde kızıl saçların akrasında kalan bir çift göz bana tiksintiyle bakıyordu. Galiba gezegen hala yerinde duruyordu. Kanıt ararcasına etrafıma baktım. Evet evet hala yerinde duruyordu. KarÅ?ımda duran efendim bunu kanıtıydı. Yeteri kadar güç topladıÄ?ıma inandıÄ?ımda hemen ayaÄ?a kalktım. Affedilmek için yalvaracaÄ?ım sırada arkasını döndü ve uzaklaÅ?tı. Ancak ayak sesleri kesildiÄ?inde korkum geçti ve nefesim normal düzenine girdi.
Å?imdi kulenin tepesinde yalnız baÅ?ınaydı. GördüÄ?ü düÅ?ü ve efendisinin kasabasını düÅ?ündü. Büyü kalkanının zayıfladıÄ?ını bu zavallı mahluk bile hissedebiliyordu. GördüÄ?ü düÅ?ü kötüye yorumladı. Efendisinin kalkıÅ?tıÄ?ı bu iÅ? efendisinin sonu olabilirdi. "Efendimi uyarmalıyım." diye mırıldanarak kulenin iç kesimlerine doÄ?ru topallamaya baÅ?ladı.
Bir kaç saattir kulede ileri geri dolaÅ?ıyordu. Efendisine doÄ?rudan söylemeye cesaret edemezdi. Zira gazabı çok fena olabilirdi. KorkaklıÄ?ına lanetler okuyarak 'odam' olarak adlandırdıÄ?ı yere doÄ?ru ilerledi.
"Efendimi uyarmalıyım." YaklaÅ?ık yarım saattir aynı cümleyi söyleyerek yataÄ?ında gözünü kırpmadan kıvrandı. "Efendimi uyarmalıyım. Ama benim gibi bir mahluk Yüce Efendiye nasıl akıl verebilir ?"
"Belkide efendinin dinleyeceÄ?i birine söylemelisin.". Bu beklenmedik ses yüzünden dizlerinin baÄ?ı çözüldü.
_________________ Neden insanlar bu kadar acımasız ? Neden dostum düÃ…?manımdan farksız ? Neden kaybedilince deÄ?erler anlaÃ…?ılır ? Neden güçlü hep duygularla oynaÃ…?ır?
"Sen de kimsin?" diyebilmiÅ?ti normale dönünce. "Söyledim ya efendinin dinleyeceÄ?i biri." dedi o ses. Kendini belli etmiyordu. Nereden geldiÄ?ide belirlenemiyordu. Sanki içinde konuÅ?uyordu bu ses. Bekledim. Sesten gerçek bir yanıt almayı bekledim. Heralde sonunda anlamıÅ? olacak ki bana cevap verdi.
"Ben efendinin içindeki sesim. Ona neyin doÄ?ru neyin yanlıÅ? olduÄ?unu söyler, kararı kensine bırakırım."
"Peki Å?imdi neden benim içimdesin?".
"Ben herkesin içindeyim. AÄ?açların, kuÅ?ların, kedilerin, köpeklerin, insanların..."
"EÄ?er içimdeki sessen ne yapmalıyım?" dedim kuÅ?kuyla.
"DüÅ?ünü açıklayabilirsin. Efendin belkide düÅ?lere çok önem veriyor? Ama belkide senin bu düÅ?ünü çok saçma bulucak ve seni cezalandırıcak? Ä°Å?te benim iÅ?im buraya kadar. Karar senin."
"Bekle, gitme!".dedim bu sesin gitmesinden korkarak. Bana yakın geliyordu artık bu ses.
"Yoo, hayır. Ben içindeki sesim nasıl bir yere gidebilirim ki?"
Bu sesin doÄ?ru söyleyip söylemediÄ?ini hatta gerçek mi yoksa korkudan aklını kaybedip kendi uydurduÄ?u bir ses mi olduÄ?undan emin deÄ?ildi.
Efendisinin yanında gerçirdiÄ?i uzun yıllar boyunca gerçekten tuhaf Å?eylerle karÅ?ılaÅ?mıÅ?tı fakat bu kesinlikle karÅ?ılaÅ?tıÄ?ı en tuhaf Å?eydi.
Bu uzun yıllar içinde öÄ?rendiÄ?i bir Å?ey varsa oda bir Å?ey yapmadan önce iki kere hatta üç kere düÅ?ünmesi gerektiÄ?iydi. Fazla zeki olduÄ?u söylenemezdi ama dikkatli bir yaratıktı.
"Orda mısın?"
"SöylediÄ?im gibi ; Her zaman burdayım."
DüÅ?ünde ne gördüÄ?ünü bu tuhaf 'Å?ey'e anlatmaya karar verdi.
_________________ Neden insanlar bu kadar acımasız ? Neden dostum düÃ…?manımdan farksız ? Neden kaybedilince deÄ?erler anlaÃ…?ılır ? Neden güçlü hep duygularla oynaÃ…?ır?
View next topic View previous topic
You cannot post new topics in this forum You cannot reply to topics in this forum You cannot edit your posts in this forum You cannot delete your posts in this forum You cannot vote in polls in this forum