Joined: Jan 25, 2005
Posts: 2113
Location: Duskwood
Posted:
Tue Jul 22, 2008 11:34 am
Orman karanlıktı. GüneÅ? dalların üzerinden çekilmiÅ?, toprak soÄ?umuÅ?tu. Bir kuzgun aÄ?açların üzerinde daireler çizerek uçuyordu. Sonunda bir avuç insan ve bir elfin küçük bir ateÅ? yaktıÄ?ı kampa doÄ?ru alçalmaya baÅ?ladı. Topluluk kampın ortasına inen kuÅ?a dikkatle baktı. Sonra kendi gerginlikleri yüzünden güldüler, kanat sesleri bile onları endiÅ?eye düÅ?ürmüÅ?tü. Ama biliyorlardı ki bulundukları durum tedbiri elden bırakıp gevÅ?emeye uygun deÄ?ildi.
Adı Dellanor olan ve deÄ?il elf, insan standartlarına göre bile uzun olan korucu yavaÅ?ça kuzguna yaklaÅ?tı, onu tanımıÅ?tı. Kolunu uzattıÄ?ında kuÅ? bu çok normal bir Å?eymiÅ? gibi koluna atlayıp omzuna kadar çıktı. Korucu kuzgunun dilini kullanarak sordu ona.
“Bir ruh yalnız mı? Ruhunun eÃ…?i nerede?”
“Bir ruhun eÃ…?i birazdan burada.”
Dellanor arkadaÅ?ları olan insanlara döndüÄ?ünde, dudaklarında bir gülümseme belirmiÅ?ti.
“GörünüÅ?e bakılırsa Daylight bizi ziyarete geliyor.”
Böylece diÄ?er üç insan korucu, uzun boylu ve güçlü Ramir, ufacık ama hareketli Camru, aÄ?zında hep pipo ile dolaÅ?an Rural gelen misafirleri için kampı düzletmeye baÅ?ladılar. Daylight biraz insanlardan uzaktı ama çoÄ?u zaman kendilerini ziyaret etmeye gelirdi ki hepsi için çok eÄ?lenceli olurdu. Ramir ona sürekli iki eli ile kılıçları idare etmesini göstermeye çalıÅ?ır, Camru aÄ?aç dallarında ve ip köprülerde dengesini bulması için yardım eder, Rural ok atıÅ?ları ile müsabakalar yapar, Dellanor ise elf kültüründen bahsederdi. Buna karÅ?ılık kız konuÅ?mayı pek sevmediÄ?inden onların yemeklerini yapar ve neredeyse bir anne sevgisi ile gece üstlerini örter, hepsini Å?ımartırdı.
Sonunda hafif sesler aÄ?açlıÄ?ın batı kıyısında duyulduÄ?unda, Dellanor omzundaki kuzgunla kızı karÅ?ılamaya gitti. Onu gördüÄ?ünde iki elini de avuçları içine alarak sıktı.
“Naçizane kampımıza hoÃ…? geldin Daylight. Seni görmeyeli uzun bir zaman olmuÃ…?tu.”
AteÃ…?in baÃ…?ına geçip oturduklarında kısa bir süre Ramir ile Rural’ın süslü selamlarına gülmesinden konuÃ…?amadılar. Bir süre gece sessizliÄ?i ve ateÃ…? çıtırtısıyla birlikte sohbet ettiler. Burası onların sevgili eviydi, sakin ve güzel. Dostlar bir araya gelmiÃ…?lerdi ve dünyada paylaÃ…?ılacak çok fazla mutluluk vardı.
Tabii ki hepsi bu deÄ?ildi. Bir süre sonra Daylight asıl geliÅ? sebebini açıkladı.
“Aslında sizi apar topar rahatsız etmek istemezdim ama…”
Burada hepsi kaÅ?larını yukarıya kaldırdıÄ?ında kız gülmeye baÅ?ladı.
“Bargier bana kuzey kıyısında birkaç worg olduÄ?unu söyledi. Size haber vermenin daha uygun olacaÄ?ını düÅ?ündüm…”
Grubun lideri olan Rural elini çenesine götürerek uzun sakalını kaÅ?ımaya baÅ?ladı.
“Ve bu ciddi bir sorun demek. Haber vermen çok iyi oldu Daylight.”
“Evet, ayrıca sizleri de yeniden görmüÅ? oldum.”
“Bence en güzel yanı da bu oldu.”
Dellanor’un son söylediÄ?inden sonra Camru ve Ramir arasında bir bakıÅ?ma geçti. Elbette kız hariç hepsi durumu biliyordu…
Rural durumu kurtarmak için önce öksürdü, sonra talimatları verdi.
“Ã?yleyse hemen uyusak ve dinlenmeye baÃ…?lasak iyi olur. Yarın kuzeye doÄ?ru uzun bir yolculuÄ?a çıkacaÄ?ız. Ve worgları geldikleri cehenneme yollayacaÄ?ız.”
Gece boyunca Ramir ile Bargier nöbet tutmuÅ?tu. Hiçbir olay olmadan sabah olduÄ?unda kuzeye doÄ?ru yolculuÄ?a koyuldular. Saat akÅ?ama yaklaÅ?tıÄ?ında hala hiçbir iz bulamamıÅ?lardı. Rural uflayarak sordu kıza.
“Senin Ã…?u Bargier amma uzaklara uçmuÃ…?. Ne arıyor oralarda?”
“Daha izleri bulamadık, onun için bu gece burada kamp yapalım. Ama çok dikkatli olalım ateÃ…?i küçük yakalım. Yakınlarımızda olup bizi fark edebilirler. Yarın olunca gruplara ayrılırız. Camru nasılsa Kartal devriyesinin bölgesine geldik. Yarın onları bulup haber verirsin. Onlarda bir yandan aramaya baÃ…?lasın. Birde Rileen’i alırsın yanına, böylece ikiÃ…?er kiÃ…?ilik üç grup halince aramaya devam ederiz. Ramir benimle gelir. Daygliht’i ise Dellanor ile yollarız.”
Hepsi onaylarcasına baÅ?larını salladılar. Kısa süre içinde kamp kurulmuÅ?, mantar yahnisi piÅ?meye baÅ?lamıÅ?tı. Kızın yolladıÄ?ı Bargier gece yarısı dönmüÅ?, tekrar worgları gördüÄ?ünü söylemiÅ?ti. Daha da kuzeydeydi onlar.
Sırasıyla Camru, Rural ve Dellanor nöbet tutular. Yine de çevrede düÅ?man olan hiçbir Ã…?ey yoktu. Sabah erkenden dinlenmiÃ…? olan Camru, Kartal devriyesi ve Rileen’i bulmak için yola koyuldu. Korucular ise dün akÃ…?amdan kararlaÃ…?tırılmıÅ? Ã…?ekilde kuzeye doÄ?ru devam ettiler.
Tam yeniden güneÅ? doÄ?arken araÅ?tırmaları bir sonuç vermiÅ?ti. Ormanın kuzeyinde, kaya yıÄ?ınlarının üzerinde ufak bir Å?elale vardı. Kıyılarındaki maÄ?aralarda çoÄ?u zaman ayılar kıÅ? uykusuna yatardı. Ä°Å?te tam da buraya yerleÅ?miÅ?ti worglar. MaÄ?aranın çevresinde doÄ?aya yaptıkları katliamın izleri uzanıyordu. LeÅ? olmuÅ? hayvanlar. Ã?oÄ?unun kürkü ve derisi donmuÅ?tu.
Worg inini üç farklı yerden sarmıÅ?lardı ve görünüÅ?e göre Kartal devriyesinden hiç kimse yoktu çevrelerinde. Daylight Bargier’i gönderme riskini göze alamadı. Fark edilmemek için çok dikkatli olmaları gerekiyordu. Dellanor yanındaki dala sinmiÃ…? bulundukları yönden, loÃ…? görüÅ?lü gözleri için açık seçik belli olan worg bedenlerini izliyordu.
“Dört taneler…”
Diye fısıldadı en sonunda.
“Sanırım diÄ?erleri de yerleÃ…?iyorlar. Ä°Å?aret verdiklerinde harekete geçeriz.”
Kız onaylayarak baÅ?ını salladı. Dellanor devam ediyordu.
“Harekete geçtiÄ?imizde senin koÃ…?arak kalabalıÄ?ı geçmeni ve hızla Ã…?elalenin Ã…?urada görünen dik yamacına tırmanmanı istiyorum. Ayaklarınla dengede kalabilir ve rahat atıÅ? yapabilirsin ama bir worgun ulaÃ…?amayacaÄ?ı yerde olursun. Ben sana onları kolay hedef haline getirmek için bir Ã…?eyler yapacaÄ?ım.”
Kız hafifçe gülümseyerek yeniden baÅ?ını salladı.
“Ã?ok dikkatli olmanı istiyorum Daylight.”
“OlacaÄ?ım, sana söz veriyorum.”
“Güzel.”
Bekledikleri iÅ?aretin gelmesi pek uzun sürememiÅ?ti. Bu kendi ekipleri arasındaki iÅ?aret ( kurt devriyesi olduÄ?u için ) bir kurdun ulumasının taklit edilmesiydi. Dellanor kendisine baÄ?ırdıÄ?ında Daylight kendisine gösterdiÄ?i yere koÅ?tu ve aniden ortaya çıkan, Camru, Rileen, Rural ve Ramir ( ki Å?imdiden worglar ile savaÅ?maya baÅ?lamıÅ?lardı ) son sürat hızla geçerek daha kıÅ? kurtları onun kokusunu alamadan Å?elalenin yanındaki kayalardan oluÅ?muÅ? dik duvarın üstündeki çıkıntıya ulaÅ?tı. Bargier havada savaÅ? çıÄ?lıkları ile uçuyordu.
Hızla arkasını dönüp baktıÄ?ında savaÅ?ın iyice kızıÅ?mıÅ? olduÄ?unu gördü. Bu sırada onlara hiç haber vermeden gelmiÅ? olan Kartal devriyesinin beÅ? üyesi de savaÅ?a karıÅ?mıÅ?tı. Daha kılıçlarını çekmemiÅ? olan Dellanor bir büyü yapmakla uÄ?raÅ?ıyordu. Kısa bir süre sonra worgların kürklerini zararsız mor alevler kaplamıÅ?tı.
Daylight bu mesafeden rahatlıkla arkadaÃ…?larını vurmadan artık açık hedefler haline gelen kıÅ? kurtlarına attıÄ?ı okları isabet ettirebiliyordu. SavaÃ…? daha çirkin bir hal almaya baÃ…?ladı. Ama çok geçmeden Rural’ın dediÄ?i gibi korucular, worgları “cehenneme” geri göndermiÃ…?ti.
Sadece tek yaralıları vardı, o da Kartal devriyesinden Luck isimli bir korucuydu. Daylight üzerinde durduÄ?u çıkıntıdan inmeden dikkatini çeken bir Å?ey ile Å?elalenin içine doÄ?ru baktı. Tam yanında, suyun aktıÄ?ı yerin arkasında bir boÅ?luk vardı. Birden keÅ?fetme arzusu ile harika dengeli bir atlayıÅ?la suyun içinden geçerek dehlize girdi.
Bu sırada güneÃ…? doÄ?muÃ…?tu. Yansıyan ıÅ?ıkları suda kırılıyor ve dehlizin içinde küçük gök kuÃ…?akları neÃ…?e ile dans ediyordu. Suyun sesi kulaÄ?ını okÃ…?arken gözleri içeride dolaÃ…?tı. Gördüklerine inanmakta biraz zorluk çekti ilk baÃ…?tan. Burası belli ki bir zamanlar birisi tarafından “ev” olarak kullanılmıÅ?tı. KöÅ?ede düzgün bir yer yataÄ?ı vardı. Sonra yere bir parÃ…?ömen ile Ferre’nin haritası serilmiÃ…?ti. Birkaç erzak torbası duvara yaslanmıÅ?tı. Düzenle katlanmıÅ? elbiseler aÄ?zı açık minik bir sandıÄ?ın içinden gözüküyordu. SandıÄ?ın içinde bir miktar altın vardı. DiÄ?er duvara ise sadece uzun bir kılıç yaslanmıÅ?tı.
Daylight su sesinde duyduÄ?u artıÅ?la arkasına döndü ve Dellanor’un maÄ?araya girdiÄ?ini gördü. Elfin siyah saçları ıslanmıÅ? ve tıpkı kızın saçları gibi kafasına yapıÅ?mıÅ?tı. Daylight büyüleyen gözleri ve gülümsemesi ile maÄ?aranın içini gösterdi.
“Burada birileri yaÃ…?amıÅ? olmalı.”
“Evet. Bir zamanlar bir adam burasını sıÄ?ınak olarak kullanıyordu.”
“Sonra ne oldu?”
Dellanor hafifçe içini çekti.
“Ã?ldü…”
“Ã?ok üzücü…”
“Ama burası çok güzeldir.”
Karanlık kadar derin bakıÅ?larını büyük bir hayranlıkla minik gök kuÅ?aklarına çevirmiÅ? kız ona hak verdi.
“Gerçekten çok güzel…”
"Hadi artık buradan gidelim Daylight."
Minik gök kuÅ?aklı dehlizi sonsuza kadar sahibinin anısını içinde tutması için bırakarak dıÅ?arıya çıktılar. Bu sırada Kartal devriyesindeki yaralanmıÅ? korucu ile ilgilenilmiÅ?, worg cesetleri ortadan kaybolmuÅ?tu.
Biraz dinlendikten sonra güneye doÄ?ru geri dönmeye baÅ?ladılar. Ä°ki gün sonra kızın onları ilk ziyarete geldiÄ?inde kamp kurdukları yere gelmiÅ?lerdi. Ama daha duramadan Camru ortaya bir fikir attı.
“Neden Ferrias’a gidip kendimize küçük bir tatil hediye etmiyoruz. Sadece bir gün. Ve sanırsam Ferrias’ta o her sene olan hasat Ã…?enliklerinden birisi oluyor deÄ?il mi Daylight?”
Kız kısa bir süre geçen günleri hesapladı.
“Evet, haklısın. Bu hafta Ã…?enlik haftası.”
Kimse itiraz etmiÃ…? gözükmedi böylece yola çıktılar. Ferrias’a vardıklarında öÄ?len olmuÃ…?tu. Daylight ailesini görmek için kısa bir süreliÄ?inde yanlarından ayrıldıÄ?ında, köyün tek hanında o gece için yer ayırttılar. Sonunda tekrar bir araya geldiklerinde zaferleri için birer kadeh Ã…?arap içtiler ve müzik sesleri ile yankılanan sokaÄ?a karıÅ?tılar. Türlü tezgâhlar çeÃ…?itli Ã…?eyler satıyordu. Meydanda kurulan basit dekorun önünde alkıÅ?lar içinde bir piyes sahneleniyordu.
Daylight bir süre tezgâhların arasında hiçbir Ã…?ey almadan dolaÃ…?tıktan sonra arkadaÃ…?larını yeniden buldu. Aslında evinde kalması daha normal olurdu ama o geceyi handa arkadaÃ…?ları ile geçirdi. DoÄ?rusu hepsi worg zaferinden sonra kıskanılacak derecede eÄ?lenmiÃ…?ti…
Sonraki gün ormana dönmüÅ?lerdi. Daylight kendi “evinin” olduÄ?u kıyıya gelince hepsine veda etmiÃ…?ti. Biraz gülümseme, biraz hüzün ve yeniden “en kısa zamanda görüÅ?mek” dilekleri ile.
Dellanor herkesin gitmesini beklemiÅ?, sonunda kıza cebinden çıkarttıÄ?ı küçük bir kadife keseyi vermiÅ?ti.
“Bu nedir Dellanor?”
“DoÄ?um günü hediyen.”
Kız bir anda feryadı basmıÅ?tı.
“Gerçekten! Ailem nasıl unuttu acaba.”
Ama sonra bunu umursamadıÄ?ını belli eden bir tavırla gülmeye baÅ?lamıÅ?tı.
“Sanırım o kadar iÃ…? arasında baÃ…?larını kaldıramıyorlar, eh bir de araya festival girdimi...”
“Hediyene bakmayacak mısın?”
Daygliht mavi renkli kadife keseyi açtıÄ?ında eline düÅ?en gümüÅ? bir yüzük gördü. Yüzük belli ki elfler tarafından yapılmıÅ?tı, üzerindeki minik yaprakları hatta onların üzerindeki minik çiÄ? taneleri bile gözüküyordu.
“Ã?ok teÃ…?ekkür ederim Dellanor bu çok güzel bir Ã…?ey. Ama bu kadar deÄ?erli bir Ã…?eyi…”
“Tabii ki eminim.”
Daha sonra kızla vedalaÅ?madan ayrılmıÅ?tı yanından. Ã?ç metre uzaÄ?ına gittiÄ?inde ise arkasını dönerek baÄ?ırmıÅ?, aÄ?açtaki bir sincabın korkarak ciklemesine neden olmuÅ?tu.
“Onu iyi sakla. Bir gün anlayacaksın Ve ben burada olacaÄ?ım.”
Daygliht için bunlar anlaÃ…?ılmazdı doÄ?rusu. Neyi anlayacaktı? Hem neden Dellanor orada olduÄ?unu söylemiÃ…?ti. Zaten Dellanor hep ormanda deÄ?imliydi? Nereye gidebilirdi ki? Hiçbir Ã…?ey anlamamıÅ? Ã…?ekilde omuzlarını silkeledi. YüzüÄ?ün güzelliÄ?ini bozmak korkusu ile onu uzun bir zincire geçirip deri zırhının içine soktu ve o zamandan beri elf yüzüÄ?ünü, hala anlamını bilmese de kalbine yakın taÃ…?ıyor…
View next topic View previous topic
You cannot post new topics in this forum You cannot reply to topics in this forum You cannot edit your posts in this forum You cannot delete your posts in this forum You cannot vote in polls in this forum