Okyanus gibi hayat,
Uçsuz, bucaksız.
En uzakları bile görebiliyorsun,
Havayı okuyorsun bulutlardan.
Zaten güzelce de bir teknen var,
Karada gibisin nerdeyseÂ?
Her taraf bildiÄ?in su güya,
Hiçbir Å?ey bildiÄ?in gibi deÄ?il aslındaÂ?
�ok yanılıyorsun�
Ã?yle bir an geliyor ki,
Sana hayat veren su,
Canını almak için kovalıyor seni.
GördüÄ?ün o ufuk,
Bir anda kayboluveriyor sislerin arasında,
Gökyüzünün mavisini,
Ucundan bile göremiyorsun kara bulutlardan.
Tekne dediÄ?in o Å?ey,
Yapraklardan farksız fırtınada.
Hiç sallanmadıÄ?ı kadar sallanıyor hayatın.
Hiç korkmadıÄ?ın kadar korkuyorsun.
Sonuna kadar geriliyor halatlar,
DuyabildiÄ?in tek Å?ey,
Rüzgarın sesinden baÅ?ka,
Gıcırtısı ve çatırtısı direklerin.
Kendi sesin bile kaybolup gidiyor,
Sen bile duyamıyorsun kendini.
Tanıyamıyorsun bildiÄ?in dünyayı.
Ya da bildiÄ?ini sandıÄ?ınÂ?
Olur da saÄ? kalırsan,
Korkuyla yaÅ?ıyorsun artık.
Her bulut felaket tellalı oluyor,
Her rüzgar ölüm fermanını okuyor sanki.
Ne ayrılabiliyorsun okyanustan,
Ne de cesaretin var yelken açmaya.
Ne bir evin var artık kalacak.
Ne de saÄ?lam bir teknen kaldı devam edecek.
Belki de en korkuncu.
Günlük güneÅ?lik ertesi sabah.
Sanki hiçbir Å?ey olmamıÅ? gibi,
Ã?yle güzel ki gökkuÅ?aÄ?ıÂ?
Biliyorsun, fırtınalar vardır,
Ama inanamıyorsun�
16 Nisan 2010
Sinan Onur ALTINUÃ?
_________________ Chaos is the law of nature,
Order is the dream of man.
Vay be kardes... Epey guzel olmus bana da ilham kaynagi oldu... Kendimce bir seyler yazmayi deneyeyim.
Tum Gocebelerin Kaderi
Bir yerde uzun kaldiysan eger
Orasi ile butunlesir zihnin
Sokaklar icinden gecer sanki
Senin dilin olur
Sehrin ya da koyun ya da ormanin dili
Insanlar, hayvanlar ve hatta binalar
Senin bir parcan haline gelir
Sen farkina bile varmadan...
Ama gun gelir
Ve yasamin sonu gelmeyen bir goce donerse
Tek basina sirtladigin
Tum baglar sokulur atilir zihninden
Zamaninda zihninde yer etmis
Onca sarsilmaz kisiler, ortamlar, kurallar
Yikilip gider
Hani bir gun olur ya
Uzayda mahkum olunursa goce
O her gun hava su gibi yanimizda olan
Fizik ve Kimya kurallari bile paramparca olur belki
Kim bilir
Ancak eger devam ederse insan yola
Yeni bir yerde kuramazsa yasamini bir turlu
Yepyeni bir ulke olusur
Bu defa zihninde
Her gittigi yer bir parca katar bu ulkeye
Kimi zaman birkac gunluk de olsa
Unutulmaz dostluklar kurar
Ve bu dostlari tasir kafasinda omur boyu
Kimi zaman bir an durdugu bir dere kenari
Belki yillarca gezecegi collerin icindeyken
Zihninin bir kosesinde canlidir...
Ve zihnindeki ulke insaa edildikce
Giderek daha az sasirtir her gordugu yer onu
Her gordugu yerden bir seyler alir katar zihnine
Ama boyle bir insan
Biraz yarim yasar belki
Icinde oldugu her an
Yasaminin bir yani
Geriye kalan tum Evrenden gizlidir
O nedenle daha az konusur
Hareket eder
Daha cok susar ve seyreder
Ve durdugu her yerden bir parcayi tasir
Belki bir gun cikip gitmek isteyecegi
Ama hic bir zaman terk edemeyecegi
Zihnindeki ulkeye...
Ozan Firble...
_________________ HARBE GÄ°DEN
Harbe giden sarı saçlı çocuk! <br>Gene böyle güzel dön; <br>Dudaklarında deniz kokusu, <br>Kirpiklerinde tuz; <br>Harbe giden sarı saçlı çocuk! <br>
GökkuÅ?aÄ?ı gibi mutluluk aynı,
Görmek istediÄ?in bütün renkler,
Bir araya gelmiÃ…? gibi.
Bütün güzellikler bir arada sunulmuÅ? sana.
Bir parça kırmızı heyecan,
Biraz mavi özgürlük,
Biraz yeÅ?il huzurÂ?
GökkuÅ?aÄ?ını kovalamak,
MutluluÄ?u kovalamak gibi aynı.
Senin her adımında,
Bir adım daha uzaklaÅ?ır senden.
Ne kadar hızlı koÅ?arsan ona doÄ?ru,
O kadar hızlı kaçar senden.
Ã?stelik de
Altında yatan bir kazan altın,
Umrunda bile deÄ?ilkenÂ?
Asıl garip olan,
Heryerdedir aslında gökkuÅ?aÄ?ının renkleri.
Ama hepsini bir arada istersin sen.
Oysa ki sadece görebilirsin gökkuÅ?aÄ?ını,
Dokunamazsın�
30.06.2010
Sinan Onur ALTINUÃ?
_________________ Chaos is the law of nature,
Order is the dream of man.
hmm degisik bir siir olmus... Aslinda gokkusaginin sanirim altindan gecmek mumkun olabiliyor, en azindan gokkusaginin daha once onumdeyken arkama gectigini gordum... Ama sanirim.... Gokkusagini yakalamak yerine onun pesinde olmak mutluluk.... Yani bir seylere sahip olmak hirs haline geldiginde sanirim asil o zaman mutluluk onlenmis oluyor. Aslinda aklima degisik bir siir fikri geldi. Onu kendi defterime yazayim.
_________________ HARBE GÄ°DEN
Harbe giden sarı saçlı çocuk! <br>Gene böyle güzel dön; <br>Dudaklarında deniz kokusu, <br>Kirpiklerinde tuz; <br>Harbe giden sarı saçlı çocuk! <br>
Guzel olmus Efla kardes... Uzun zamandir yapmiyoruz ben de bir karsi siir yazayim. : )) ) Biraz siir kendi kendini yonetti aslinda
Oyle kuvvetli ki insanin zihni...
Aslinda nice sey var ki
Dunya yasatiyor sandigimiz
Zihnimiz yasatiyor aslinda
Dunyayi bir anda kapkaranlik
Sonra yeniden aydinlik yapan zihnimiz
Bir kadini bazen cok guzel bir an sonra cirkin...
Bir yemegi lezzetli ya da berbat...
Bir anda cenneti cehenneme cevirecek kadar guclu
Ustelik de fark edilen ufacik bir ayrinti
Ya da akla gelen bir dusunce ile
Yapacak kadar bu donusumu
Ustelik de biz bile kontrol edemiyoruz onu
Onun kendine ozgu bir hayati var
Bazen dinliyor bizim sozumuzu
Cogu zaman da biz uyuyoruz caresiz
Onun dediklerine
Hayatin yarattigi binbir ihtiyacin bile onune geciriyor kendini
Zihnimiz...
Bazen biliyoruz
Hareket etmemiz bir seyler yapmamiz lazim olmuyor
Bir an geliyor
Hicbir sey yok gorunurde bizi uzecek
Olmuyor tutamiyoruz goz yaslarimizi
Binbir secenegin bir anda bir seceneksizlige donusturen
Tek bir notayi bize muzik diye dinleten
Daha da garibi kimi zaman daha anlamli kilan o notayi
En buyuk ustadlarin besteledigi melodilerden
O zihin...
Bizi yalniz birakan da o aslinda
Duvarlari yok eden
Kelimeleri silen zihnimizde
Ve herseye ragmen degistiremeyecegimiz o Dunyada
Gercekten bize ait olan
Gercekten ait oldugumuz tek sey..
Biz yokuz burada aslinda...
O bize bir yol acmadikca
_________________ HARBE GÄ°DEN
Harbe giden sarı saçlı çocuk! <br>Gene böyle güzel dön; <br>Dudaklarında deniz kokusu, <br>Kirpiklerinde tuz; <br>Harbe giden sarı saçlı çocuk! <br>
Joined: Nov 29, 2006
Posts: 864
Location: Istanbul
Posted:
Fri Dec 17, 2010 9:07 pm
Efla Å?iirini okuduÄ?umda aklıma monoton hayatında kendini gerçekleÅ?tirememiÅ? olan, buna sinirlenen ve neye sinirlendiÄ?ini bilemeden tüm bu sıkıntılarını içinde biriktirip aslında tüm bunların sorumlusu kendisi olduÄ?u için, kendi kendisine de kızamayan biri geldi.
Madem öyle ben de bu adamın Å?iirini yazayım dedim.
OTA KIZAN ADAM
Evime gelmeden kaldırımda
BitmiÅ? bir ot var, iki taÅ?ın arasında
Ben bildim bileli durur orada
Ne büyür, ne de küçülür
Hiç sinirlenmez, hiç sevinmez
Böbürlenmez, Å?ikayet etmez.
Belki biraz yeÅ?erir yaÄ?mur yaÄ?ınca,
Ama ne büyür, ne küçülür.
Kendini bilmez, beni bilmez
Anlamaz duymaz konuÃ…?maz
DüÅ?ünmez umursamaz,
Sadece durur orada ama
Ne büyür ne küçülür.
�içekler açar solarken
AÄ?açlar yapraklarını dökerken
Karpuz bile denizde yüzerken
O sadece durur orada
Ne büyür ne küçülür
En sonunda bir gün
Dayanamadım yoldum otu
Ertesi gün bir de ne göreyim
BitmiÅ? yine aynı yerde
Aynı boyda, aynı huyda
Ben büyüdüm küçülüyorum,
O hala duruyor orada
En sonunda anladım
Otun kabahati yok.
Kabahat otla ot olanda,
ve yürüyende hep aynı yolda.
_________________
ÇıÄ?lıkta henüz umut vardır, çıÄ?lık atmak güç ister. Tehlike, fısıltıdadır. Çünkü fısıltı bir tükeniÃ…?in ifadesidir.
Joined: Jun 14, 2005
Posts: 1521
Location: Ýstanbul
Posted:
Fri Dec 17, 2010 9:14 pm
Bogus wrote:
Efla Å?iirini okuduÄ?umda aklıma monoton hayatında kendini gerçekleÅ?tirememiÅ? olan, buna sinirlenen ve neye sinirlendiÄ?ini bilemeden tüm bu sıkıntılarını içinde biriktirip aslında tüm bunların sorumlusu kendisi olduÄ?u için, kendi kendisine de kızamayan biri geldi.
Aaa, Bogus sen beni düÅ?ünmüÅ?sün, Å?iir için de teÅ?ekkür ederim.
Ã?statlar üçünüzün de eline saÄ?lık hepsini ayrı ayrı beÄ?endim.
Kaleminiz asla kırılmasın!
_________________ Been there. Seen that. Got the scars.
View next topic View previous topic
You cannot post new topics in this forum You cannot reply to topics in this forum You cannot edit your posts in this forum You cannot delete your posts in this forum You cannot vote in polls in this forum