Joined: Mar 25, 2004
Posts: 1262
Location: DoÄ?u Limerik
Posted:
Wed Jan 26, 2005 9:19 am
Bir rüzgar tapınaÄ?ın etrafını sardı,
rüzgar dindiÄ?inde yukarıdan Dragonfly ın odasından ayak sesleri duyuldu.
Sesler avluya doÄ?ru inen merdivene yaklaÅ?tı ve bir an durdu.
Tekrar ilerlemek için yaklaÅ?ık bir çekirge ziplaması kadar bekledi ve basamaklardan aÅ?aÄ?ı doÄ?ru ses dahada yaklaÅ?tı.
_________________ Dragonfly ;
Keeper of the Grove, Forest King
Domains:Animal,Earth,Plant,Protection
DoÄ?anın TapınaÄ?ı
O sırada gelen yolcunun arkasında baÅ?ka birini daha gördü.Ellerinin dua eder gibi kaldırmıÅ?tı.Dua ettiÄ?ini anlayınca admı sessizce, baÅ?ını sallayarak selamladı.KarÅ?ısındakinin duası bitince; "Merhaba yabancı dedi.Sen de doÄ?anın tapınaÄ?ına hoÅ? geldin."
RP DıÅ?ı : Dragonfly , karakterimin adı Archand. KarıÅ?ıklık olmasın
Archand içeride hiç olmadıÄ?ı kadar nutluluk ve huzur hissetti.KarÅ?ısındaki kiÅ?ide kimdi böyle?Kelimeleri rüzgar gibiydi.Bir druid olabilirmi acaba diye düÅ?ündü.
Sonrasında baÅ?kası geldi.Yada öyle sandı.Kapı , hiç kimse dokunmadan yavaÅ?ca açıldı.Archand bir kez daha Å?aÅ?ırdı.Yanında olduÄ?u kiÅ?i , çok güçlüydü.Bunu hissedebiliyordu.Ama kimdi?Buraya geleceÄ?inide önceden bilmiÅ?ti.Ama buraya gelmesi tamamen tesadüf ve bir o kadarda merakdı.Yoksa öyle deÄ?ilmiydi?
"Evet...Buraya geleceÄ?imi tahmin ettiniz.Peki ya siz kimsiniz?Ben size daha öncedende söylediÄ?im gibi Archintos oÄ?lu Archand Windsoul. Bir elfim ve korucuyum.Ama siz kimsiniz?Bu kadar doÄ?aya hakim bir kiÅ?i kim olabilir?"
_________________ They awake for flesh
Choose pain as a path
Refuse a light
To blind you and me
Å?afak, genellikle umudu temsil ederdi. KaranlıÄ?ın en koyu olduÄ?u andan sonra ortalık aydınlanmaya baÅ?lar, ve gelen yeni günün beraberinde getirdiÄ?i ıÅ?ıkla beraber, karanlık daÄ?ılırdı. Å?afak, hep umudun sembolü olmuÅ?tu. Her Å?eyin iyiye gideceÄ?inin, her Å?eyin düzeleceÄ?inin umudunun sembolü...
Ama bugün deÄ?il. Bu sabah Å?afak, bir nihayet vaadiyle söküyordu.
Hava aydınlanmaya devam ederken, küçük bir yaprak, dalına sımsıkı tutundu. DiÄ?er yapraklar kendilerini boÅ?luÄ?a salarken o inat etmiÅ?, umudunu korumuÅ?, ve yerini terk etmemiÅ?ti. Biliyordu, yeniden çiçek açacaklardı. Biliyordu, yine bahar yaÄ?murlarıyla yıkanacaklardı.
Efendileri onları yeniden kutsayacaktı.
Ve güneÃ…?in ilk ıÅ?ıkları gözükürken, doÄ?udaki yüksek daÄ?lardan, Yeminer’in inancının merkezinden, ölümün kendisi gibi soÄ?uk bir rüzgâr esti. Tozu topraÄ?ı karıÅ?tırıyor, yerdeki yaprakları havalandırıyor, onlara daireler çizdiriyor, ardından hepsini yere bırakıyordu. Sonra ise...sonra hepsi yeniden baÃ…?lıyordu.
Ve sonra o rüzgâr, dalındaki yemyeÅ?il yapraÄ?a çarptı. Yaprak, onu götürmek isteyen rüzgâra direndi ve duyulmayan sesiyle efendisinin adını haykırdı. Ä°stemiyordu. Gitmek istemiyordu. Ait olduÄ?u yer burasıydı.
Ama rüzgâr daha çok bastırdı. Å?iddeti arttı, sıcaklıÄ?ı daha da düÅ?tü. Ä°natçıydı. Tüm diÄ?er canlıları eninde sonunda yutan ölüm gibi inatçı.
Neden böyleydi? Neden efendisi tüm bunları engellemiyordu? Neden bu tuhaflıkları durdurmuyordu. Efendisi onları asla terk etmezdi. Asla yüzüstü bırakmazdı.
Ve o anda anladı: Efendileri ölmüÅ?tü.
Umutları da kendisi gibi solarken, yaprak kendisini rüzgârın akımına bıraktı. SoÄ?uk rüzgâr, onu dalından kopararak götürdü ve diÄ?er yapraklarla sürükledi. Rüzgâr, tozu, topraÄ?ı, yaprakları, minik aÄ?aç dallarını alarak, son yapraÄ?ın da koptuÄ?u, ölmüÅ? doÄ?a tanrısı Dragonfly’ın terk edilmiÃ…? tapınaÄ?ı çevresinde dönmeye devam etti, sanki ölmüÅ? tanrıya aÄ?ıt yakar gibi, uÄ?uldayarak.
_________________ All power demands sacrifice...and pain. The universe rewards those willing to spill their life's blood for the promise of power.
View next topic View previous topic
You cannot post new topics in this forum You cannot reply to topics in this forum You cannot edit your posts in this forum You cannot delete your posts in this forum You cannot vote in polls in this forum