HiçlikÂ? Ã?nce o vardı sonunu fani kimsenin bilemeyeceÄ?i bu yerde. AlabildiÄ?ine uzanan hiçlik. Sonra hiç varolmayan bir yıldırım böldü bu hiçliÄ?i milyonlarca parçaya ayırdı. Nasıl olur bilinmez (bunu tanrılar bile bilemeyecek) yok oldu o milyonlarca parçanın birkaçı dıÅ?ında hepsi. Evren oldu kalanlarÂ?
Belki sadece saatler, belki yıllar, belki asırlar, kim bilir belki milyonlarca yıl geçti bu olayın üzerinden. Belki de hiç geçmedi. Zira zaman bile yoktu henüz. Derken aynı anda iki farklı parçada birbirini tamamlayan iki farklı güç Å?ekillendi hiçlikten, her ne kadar varoluÅ?ları farklı da olsa. Bir ıÅ?ık kaplamıÅ?tı her yeri. Evren olan bu yerin daha önce hiç görmediÄ?i bir Å?eydi bu. IÅ?ıkÂ? Ve o ıÅ?ıÄ?ın içinden varoldu ilk olanlardan biri, Ephron. Nasıl var olduÄ?unu diÄ?eri gibi o da bilmiyordu. Ama önemli olan varolmuÅ? olmasıydı. Kendisiyle beraber ıÅ?ıÄ?ı getirmiÅ?ti evrene. Aslında ıÅ?ıÄ?ın kendisinden de çok farkı yoktuÂ? O ıÅ?ıÄ?ın, bütün evreni aydınlatan o ıÅ?ıÄ?ın ulaÅ?amadıÄ?ı, aslında ulaÅ?ıp da giremediÄ?i o yerde varoldu ilk olanlardan diÄ?eri, MagnarÂ? Kendi karanlıÄ?ıyla doÄ?muÅ?tu, zira sona kadar hep onun içinde kaldı. Birbirleriyle varolmuÅ?lardı, beraber varolmuÅ?lardı. HiçliÄ?in birbirini tamamlayan iki parçasıÂ? Fakat önceleri bunu kendileri dahi bilmiyordu. Ã?ünkü güçsüzlerdi, zayıflardı. Zamanla güçlendiler. YavaÅ? yavaÅ? güce eriÅ?tiler. DiÄ?erini ilk hisseden Magnar oldu. Ã?ünkü o daha güçlüydü farkları çok çok az da olsa. Bir Å?ey sezmiÅ?ti, karanlıktan farklıydı, kendisi deÄ?ildi, baÅ?ka bir bilinç vardıÂ? EphronÂ?u keÅ?fi onu Å?aÅ?ırtmıÅ?tı, bu zamana kadar hep yalnız olduÄ?unu zannediyordu. Aslında bu onun hoÅ?una da gitmiÅ?ti. Hemen onun üstünde hakimiyet kurma planlarına giriÅ?ti. Derken Ephron ıÅ?ıÄ?ın yayılmadıÄ?ı yerler olduÄ?unu gördü, o da MagnarÂ?ı hissetti. Ephron iyi kalpliydi. Hemen yanına gitti. Birden EphronÂ?u karÅ?ısında gören Magnar Å?aÅ?ırdı. EphronÂ?un gücünü daha iyi anladı. Onu fethetmek için daha sinsi davranmaya karar verdi. Bir süre beraber yaÅ?adılar. Ephron MagnarÂ?a güvendi, Magnar hep plan kurdu her ne kadar EphronÂ?u yok etmeden alt etmenin bir yolunu bulamasa da, ki ilerde onu da yapamayacaktı. Onu yok etmek kendisini de yok etmek olurdu. Aydınlık olmadan karanlık, karanlık olmadan aydınlık olmazdı. Bunu ilk doÄ?anlar bile daha sonra anlayacaktıÂ?
Â?Zaman daima vardır ve hiç durmazÂ? derdi Ephron sürekli. Bu onun hayatın akıÅ?ı hakkındaki fikriydi. Â?ZamanÂ? kavramını da o yaratmıÅ?tı zaten. Magnar bile bunu benimsedi. Â?Zamanın akıÅ?ıyla beraber güç de akarÂ? derdi Magnar. Nitekim ikisi de haklıydı. EphronÂ?un ve MagnarÂ?ın yaydıÄ?ı güç evrene uzandı. Parçaları birleÅ?ti ve yeni Å?eyler çıkarttı ortaya. Bunlar ilk doÄ?anlar gibi güçlü deÄ?illerdi. Ama bir çok yönden onlara benziyorlardı. Ä°simleriyle doÄ?muÅ?tu onlar.
Magnar ve Ephron ikinci doÄ?anları ilk bulduklarında gerçekten de heyecanlanmıÅ?lardı. Ephron onları sevinçle karÅ?ıladı, Magnar ise daha derin düÅ?üncelere daldı. Ä°kinci doÄ?anlarda Magnar ve EphronÂ?a katıldı. Sayıları çok fazlaydı.
EphronÂ?un zamanı tekrar geçti. MagnarÂ?ın içi içini yiyordu. Ã?ünkü artık zamanın geldiÄ?ini hissediyordu. EphronÂ?un yanına gitti.
Â?Ephron, sevgili dostum. Seninle çok eski bir beraberliÄ?imiz var bilirsin sende. Eskiden yalnızdık. Kendi kendimizin efendisiydik. Bir de Å?u halimize bak. Etraf sayılarının ucunu kaçırdıÄ?ım ikinci doÄ?anlarla dolu. Aklımda bir fikir var ama bilemem ki ne dersin?Â? diye sordu Magnar.
Â?Söyle bakalım dostumÂ? dedi Ephron ve Magnar devam etti Â?Bu ikinci doÄ?anların hepsi baÅ?ına buyruk; olmadık iÅ?ler yapıyorlar, birbirlerine zarar veriyorlar. Sana Å?öyle bir önerim var. Bunların kontrolünü ben alayım. Benim emirlerime uysunlar. Seni severler, eÄ?er onlara emredersen benim emirlerime itaat edeceklerdir. Sen pek bir yufka yüreklisin. Onları kontrol edemezsin. Bırak onlar benim olsun.Â?. Ä°Å?te o an anladı MagnarÂ?ın gerçek yüzünü Ephron. Gözleri alevlendi. HaÅ?meti arttı. Etrafına yaydıÄ?ı dinginlik kayboldu. Ondan güçlü olan Magnar bile korktu onun hiddetinden. DeÄ?iÅ?ikliÄ?i hisseden ikinci doÄ?anlar toplanmıÅ?tı etraflarında. Ä°Å?te o zaman ekilmiÅ?ti hiçbirinin birbirinden daha güçlü olmadıÄ?ı düÅ?üncesinin tohumları. Ephron sadece gücünü kullanmıyordu(Yada bilmiyordu).
Â?Defol buradan!Â? diye baÄ?ırdı Ephron. Â?Etrafımdan, zamanımdan ve sevdiklerimdenÂ? Beni kandırdın Magnar, Å?imdiye kadar. Artık gerçek yüzünü görebiliyorum. IÅ?ıÄ?ımı bile boÄ?abilecek o karanlıÄ?ını görüyorum. Artık evrende tanınıyorsun Magnar. Artık herkes kim olduÄ?unu biliyor. Defol buradan!Â? EphronÂ?un sesi evrenin en ücra köÅ?esinde bile patlamıÅ?tı. Ä°kinci doÄ?anlar sindi, çoÄ?u korkudan aÄ?ladı. Magnar geriledi. Ephron gibi birinin böyle büyük bir öfkeyle cevap verebileceÄ?ini tahmin bile edememiÅ?ti. Sonra kendini topladı. EphronÂ?a baktı Â?GideceÄ?im dostum ama yalnız deÄ?il. Sende hissediyorsun deÄ?il mi? Bana ve gücüme tapanlarda var. Sen de biliyorsun deÄ?il mi? Benim gücümü senin ıÅ?ıÄ?ına tercih edenlerde var.Â? Ephron biliyordu. Her Å?eyi görebiliyordu. Bunca zaman nasıl bu kadar kör olabildiÄ?ine hayret etti. Magnar duyanı dehÅ?ete düÅ?üren bir kahkaha attı. Kahkahası sırasında sesi oradaki herkesin kafasının içinde yankılanıyordu. Â?Gelin dostlarım! Benimle gelin. Güce gelin. Zafere gelin. BoÅ? verin kalanlar kendi ıÅ?ıkları içinde kör olsunlar. Benimle gelin.Â?.
Ephron kimlerin gideceÄ?ini görebiliyordu. Bir bir onlar yok oldu ama ikinci doÄ?anların çoÄ?u EphronÂ?la kaldı. Magnar o zaman yok oldu. Sesi EphronÂ?un ve onunla kalanların kafalarının içinden haykırıyordu. Â?Zaman senin Ephron. Ama benim dönmemi engelleyemeyecek ve döndüÄ?ümde hepiniz önümde diz çökeceksiniz. IÅ?ıÄ?ında kör ol EphronÂ?Â?
EphronÂ?la kalanlar bu konuÅ?madan sonra EphronÂ?un Â?Sen kendi karanlıÄ?ında kör olmuÅ?sun bile dostumÂ? deyip göz yaÅ?ı döktüÄ?üne yemin bile edebilirler.
Ayrılık geldiÄ?inde her varlık için yeni bir kapı açılır. Bilinmeyen denizlere yelken açan gemiciler gibi, her biri ayrı ayrı aynı Å?eyi düÅ?ünürler. Hayatlarında bundan sonra neler olacaÄ?ıÂ?
Magnar yanındaki ikinci doÄ?anlarla beraber EphronÂ?un ıÅ?ıÄ?ının ulaÅ?amayacaÄ?ı karanlık bölgelere çekildi. DoÄ?duÄ?u yerlere, varolduÄ?u yerlereÂ? EphronÂ?a büyük bir darbe vurduÄ?unu düÅ?ünüyordu. Ã?ünkü Ephron ikinci doÄ?anları severdi. Magnar da onların bir kısmını alarak ayrılmıÅ?tı. Â?SeverdiÂ? dedi Magnar. Sevginin ne olduÄ?unu merak etti kısa bir an, çok kısa bir an. Anlamayacaktı, çünkü istemeyecekti hiçbir zaman. Sonra aklına tekrar Ephron geldi. OÂ?na kızgındı Magnar. EphronÂ?un onu reddediÅ?i bunda görünen sebepti ama asıl sebep EphronÂ?daki kendisininkine denk gücü keÅ?fediÅ?iydi. Bu, MagnarÂ?ı çileden çıkartıyordu. Bunu bir türlü kabullenemiyordu ama aynı zamanda da unutamıyordu iÅ?te. Gücü hak etmiyordu ki o. Neredeyse istemiyordu gücü. Ama güçlüydü! Buna son vermek zorundaydı. Kalpleri karanlık olanların akılları da karanlıktır; hangisinin diÄ?erinin gölgesinde kaldıÄ?ını kim bilebilir? Akıl karanlık olduÄ?unda düÅ?ünceler de kararır. Magnar, karanlıÄ?ın kendisiydi. Güçte tek olmalıydı. Bunun için aklına gelen Å?eylerse yıkım veya zayıflatmaydı. O, bunu gördü, daha doÄ?rusu böyle düÅ?ündü. Magnar hep en güçlü olmalıydı ve bunu saÄ?layacaktı. Ä°nceden inceye dokuyordu planlarını. Hata yapmamalıydı. Hem nefret ediyordu hem de korkuyordu EphronÂ?dan.
Ephron tahtında oturuyor, önünde sıralanmıÅ? kendine bakan ikinci doÄ?anları izliyordu. Sevgisi onu kör etmiÅ?ti. Kendini suçluyordu. Belki zamanın ona verdiÄ?i bilgeliÄ?i ve hissiyatı sevgi duvarının ardına çekmese bunu engelleyebilirdi. Sonra düÅ?ündü yada bildi. Hayır. MagnarÂ?ı durduramazdı ama belki ikinci doÄ?anlardan kaybettiklerini yanında tutabilirdi. Onlar adına korkuyordu. Olacakları tahmin edebiliyor, olacakları görebiliyordu zamanın ötesinden, hepsi için korkuyordu. O bunları gördükçe aklı yas, kalbi hüzün, gözleri yaÅ?la doluyordu. BildiÄ?i halde olacakları deÄ?iÅ?tirememenin acısını yaÅ?ıyordu. Hüznü tadıyordu. Tıpkı Magnar gibiÂ? Kendisiyle kalanlara baktı. Onlara moral vermeliydi. Onlarda derinden sarsılmıÅ?tı. Gülümsedi.
-Ey ikinci doÄ?anlar! Bana bakın. YaÅ?adıÄ?ımız olay biliyorum ki bende açtıÄ?ı gibi sizde de derin yaralar açtı. Bilemiyorum, bu olanlar belki de benim suçum ama zamanım bunu tartıÅ?mak içinde deÄ?il. Sizler karanlık yerine ıÅ?ıÄ?ı seçtiniz. Ona bakın zira ıÅ?ıÄ?ı görebilirsiniz. Ã?ünkü o kendini gösterir. Sizler gücünüzü güç kazanmak için deÄ?il yaÅ?atmak için harcamayı seçtiniz. Bunu yapın. Zira bunu yaptıÄ?ınız kadar güçlüsünüzdür. Sizler benimle kalmayı seçtiniz. Asla ve asla piÅ?manlık duymayın. Olacak Å?eyleri hissedebiliyorum, yaklaÅ?an karanlıÄ?ı görebiliyorum. Zamanım bunu size de gösterecek. Bu karanlıÄ?ı göÄ?üsleyecek güce sahibiz. Korkmayın, zira korku sizi basit kuklalara çevirmekten baÅ?ka iÅ?e yaramaz, yaramayacakta. Ben korkmuyorum. Korkunun kalbimde büyümesine izin vermiyorum ve bunu sizden de istiyorum.
Tek tek inceledi onları. Yüzlerindeki kararlılıÄ?ı görmek onları mutlu etti. Zira buna ihtiyaçları olacaktı. Bunu biliyordu.
EphronÂ?un zamanı aktı. MagnarÂ?ın planı hazırlandı zamanla. Birinin sahip olduÄ?u kavram öbürüne yardım ediyordu. Aslında tek olduklarını anlatıyordu bu onlara ama henüz anlayamamıÅ?lardı ikisi de. Sahip oldukları bütün güç, bilgelik ve zekaya raÄ?menÂ?
Planı uygulamak için can atıyordu Magnar. Kendisi ile gelen ikinci doÄ?anları topladı. Onun için bir Å?ey ifade etmiyorlardı ama ona lazımdılar. Onlara baktı. Gözlerindeki açlıÄ?ı gördü. Gülümsedi. Güce onu isteyenler sahip olmalıydı, onu hak edenler... BaÅ?aracaktı.
-Ey ikinci doÄ?anlar! Bana bakın. YaptıÄ?ımız eminim benim gibi sizi de rahat ettirdi. Biliyorum ki; bizler gücün doruÄ?una hep beraber eriÅ?eceÄ?iz. Sizler gücü seçtiniz. Onu elde etmek için uÄ?raÅ?ın. Zira o size gelmez. Gücü siz elde edersiniz. Ã?ünkü o kendisi için savaÅ?mayanları sevmez. Sizler, gücünüzü kendinize güç katmak için harcayın. Sizler, benimle gelmeyi seçtiniz. Bunun ödülünü güçle alacaksınız. YapacaÄ?ımız Å?eyleri sizde benim gibi hissedebiliyor musunuz? Gücümüzü yayacaÄ?ımız zaman geliyor. Bu gücü herkese kabul ettireceÄ?iz. DehÅ?etimizi üstlerine salacaÄ?ız. BaÅ?ta olacaÄ?ız. Ä°nanın ve savaÅ?ın. Ben inanıyorum, ben savaÅ?acaÄ?ım ve bunu yapmanızı sizden de istiyorum.
Onlar birbirlerinden habersiz yaptılar bu iki ayrı ama aynı konuÅ?mayı. KonuÅ?maları da onlar gibiydi. Zira onlar ki tamamen farklı ama tamamen aynı ve bir bütünün iki parçasıÂ?
_________________ Chaos is the law of nature,
Order is the dream of man.
View next topic View previous topic
You cannot post new topics in this forum You cannot reply to topics in this forum You cannot edit your posts in this forum You cannot delete your posts in this forum You cannot vote in polls in this forum
