Kılıcın havayı yaran boÄ?uk sesinin ardından daha sert bir ses duyuldu. Bir parçalanma sesi. Kılıç yaklaÅ?makta olan yaratıÄ?ı ikiye ayırmıÅ?tı. Kan bile denemeyecek daha koyu kıvamlı ve rengi yeÅ?ile çalan bir sıvı saçıldı bedeninden. Artık ne kılıcı ne de zırhı göz kamaÅ?tırıcı deÄ?ildi. MiÄ?ferinin ardında güzünü kırıÅ?tırmadan edemedi bu manzara karÅ?ısında. Merhamet öÄ?retilerinin arasında en üstlerde yer alırdı fakat "Merhamet deÄ?erini anlayabilecekler içindir." demiÅ?lerdi. Å?imdi merhamet zamanı deÄ?ildi.
Kılıcı havada hafifçe boÅ?a savurdu ve üzerinde biriken sıvıyı uzaklaÅ?tırmaya çalıÅ?tı. Gözlerini kılıçtan önüne çevirdiÄ?inde benzer yaratıklardan 3 tanesi daha üzerine doÄ?ru koÅ?uyordu. Hiçbirine birbirinin aynısı demek olanaklı deÄ?ildi. Her biri birbirinden farklı derecede bozulmuÅ? gibiydi. Dört ayakları üzerinde ona doÄ?ru geldikleri için bir çeÅ?it hayvana benziyorlardı. Ä°nsandan daha hızlı koÅ?abiliyor gibiydiler. Fakat gerçekte insan mı hayvan mı olduklarını bilmiyordu. Bilmek de istemiyordu. Bu Å?ekilde iÅ?ini çok daha kolay yapabiliyordu.
Bu seferki biraz zorlayacaktı. DuruÅ?unu saÄ?lamlaÅ?tırdı, kılıcını havaya kaldırdı ve birkaç sözcük mırıldandı. Bilinen ve konuÅ?ulan bir dile ait deÄ?ildi söyledikleri. Bir Å?ekilde ahenkliydi... Yaratıklar yaklaÅ?tıÄ?ında kılıcı göz kamaÅ?tırıcı bir ıÅ?ıkla parlamaya baÅ?ladı. YaklaÅ?an yaratıkları yakarcasına rahatsız etmiÅ?ti bu ıÅ?ık. Bir anlık duraksamalarına neden oldu. Ä°Å?te ihtiyacı olan fırsat da buydu.
Ä°leri doÄ?ru bir hamle yaparak en yakınındaki yaratıÄ?a doÄ?ru salladı kılıcı. VurabileceÄ?i en sert darbe deÄ?ildi fakat sırtına bu darbeyi yiyen birÅ?eyin çok da fazla Å?ansı kalmazdı yine de. Kılıç kestiÄ?i yeri yakmıÅ?tı adeta. Hafif bir yanık kokusuyla beraber cılız bir duman yükseldi.
Bir tanesinin hakkından gelmiÅ?ti ama bu diÄ?er yaratıklar için bir fırsattı. Kılıcını henüz saplandıÄ?ı yerden çıkaramadan bir tanesi pençemsi uzantılarıyla üzerine atıldı. Kılıcı yukarı kaldırmadan saÄ?a doÄ?ru bir adım atarak hamlenin boÅ?a gitmesini saÄ?ladı. Fakat ikinci yaratıÄ?ın pençesi sol koluna isabet etmiÅ?ti. Biraz acı vericiydi fakat ciddi bir durum sayılmazdı. Zırhı yapması gerekeni yapmıÅ? ve onu korumuÅ?tu.
Kılıcı kurtarabildiÄ?i gibi pençesini geri çekmiÅ? yaratıÄ?ın beline doÄ?ru bir hamle yaparak onu neredeyse ikiye ayırdı. YaratıÄ?ın savrulmasına sebep oldu ve tabii yanmasına. Hızlı bir hareketle döndüÄ?ünde kalan son yaratık karÅ?ısındaydı. Bu sefer saldırma konusunda cesareti kırılmıÅ? gibiydi. DuruÅ?unu saÄ?lamlaÅ?tırarak bekledi sadece. Yaratık hiçbir hayvana benzetemediÄ?i bir ses çıkardı. Korkutmaya çalıÅ?ıyordu. SakinliÄ?ini bozmayarak bekledi. Bekledi... ve nihayet hamle geldi. Ã?ok çalıÅ?tıÄ?ı bir hareketti bu. Hızla gelen bir saldırgana karÅ?ı Sol ayaÄ?ını geriye atarak yönünü deÄ?iÅ?tirdi ve ölüne atlayan yaratıÄ?ı tam önünden geçerken biçti.
Ã?nceden savrulan yaratıÄ?ın da bir çeÅ?it spazm geçirerek can verdiÄ?ini gördü. Geriye kalan sadece mide bulandırıcı bir kokuydu.
Ä°lerde bir siluet dikkatini çekti. Bu seferki bir insan silueti gibiydi. En azından garip çıkıntıları ve pençeleri olmadıÄ?ına emindi... Yanına doÄ?ru yaklaÅ?tıkça bozulmuÅ? bir insan bedeni olduÄ?unu anladı. Can çekiÅ?iyor gibiydi. Fakat ölümcül bir yara görünemiyordu. Derisinin rengi biraz deÄ?iÅ?miÅ?ti. Ä°Å?in korkunç tarafı öldürdüÄ?ü yaratıklarınkine benziyordu giderek.
Zorla konuÅ?an bir ses sıktıÄ?ı düÅ?lerinin arasından sadece tek bir Å?ey söyleyebildi.
"Yardım et..."
_________________ Chaos is the law of nature,
Order is the dream of man.
Joined: Mar 13, 2006
Posts: 958
Location: Tanrilarin Unuttugu Yerden...
Posted:
Wed Apr 29, 2009 8:21 am
"Tılsım mı?" diye bir Å?aÅ?ırdı parlak savaÅ?çı. Elini çenesine götürdü, bu bulmacayı düÅ?ünmeye baÅ?ladı. Ne tür bir tılsım? Direkt bildiÄ?imiz tılsım mı acaba? Yoksa kadim bir dile ait sözler miydi bu, belki de bir Å?ifre?
Geldhur kafasından geçenlerle meÅ?gul iken yardım isteyen zavallı olduÄ?u gibi kalmıyordu. Kollarını ve bacaklarını karnına çekmiÅ? yerde tir tir titriyordu. Bir anda acı bir çıÄ?lık atmaya baÅ?ladı. Ã?aresiz bir insana ait bu çıÄ?lık giderek deminki öldürdüÄ?ü ucubelerin çıÄ?lıklarına dönüÅ?meye baÅ?ladı. Ã?ıÄ?lıÄ?ı o yaratıklarınkiyle aynı olduÄ?u anda bedenen dönüÅ?ümü de tamamlanmıÅ? oldu. Geldhur bu dönüÅ?üme Å?aÅ?kın gözlerle resmen seyirci kalmıÅ?tı. Pençelerini öne uzatarak Geldhur'a atılan yaratık, savaÅ?çının kılıcıyla karÅ?ılaÅ?tı. Kılıç kafayı kesti attı iÄ?renç vücudundan. Kahraman savaÅ?çıdaki de ne refleksti! Herkes bu kadar hızlı davranamaz açıkçası. Kafasız beden yere çakıldı, sudan çıkarılmıÅ? bir balık gibi biraz debelendi ve canı tükendiÄ?inde öylece yattı kaldı. Kesik boyun damarlarından hala o garip sıvı akmaya devam ederken Geldhur cesedi terk etmiÅ?ti bile.
Kafası karıÅ?ık savaÅ?çı öylece karanlıkta ilerlemeye koyuldu. Kılıcının kabzasını sıkıca kavramıÅ?, emin adımlarla yürüyordu. Ã?ok uzaklardan insan-yaratık karıÅ?ımı çıÄ?lıklar duyuluyordu hafif hafif. Tılsımı düÅ?ündü o an. O insan bir Å?eyler biliyordu. Acaba dönüÅ?meye baÅ?layan her insan kendi lanetinin farkına mı varıyordu? Tılsıma ait ipucunu anca gene dönüÅ?ümünü tamamlamamıÅ? bir insan bularak elde edebilirdi. Yalnız izlendiÄ?inin farkına vardıÄ?ında ise çok geçti.
_________________ I am Lord Amean, The King of North, Leader of Zederus..
Fırtına gibi savurdu kılıcını, her döndürüÅ?ünde çeÅ?itli uzuvlar içrenç köklerinde fızlıyor; oluk oluk kan dökülüyordu.
Odaklanmalıydı. Bir adım geri çekildi.
Yaratıklar artık daha sakindi, kutsal savaÅ?çının hiddetini görmüÅ?, temkinle yaklaÅ?maya baÅ?lamıÅ?lardı.
Geldhur hayretle saÄ? kolunun yarılmıÅ? olduÄ?unu farketti, kan sızıyordu. BU derin yarayı farkedemeyecek kadar kontrolünü kaybetmesine lanet okudu.
"Disiplin" dedi "Barbarlar gibi dövüÅ?emem"
Geldhur o sesi bir daha duymadı; düÅ?ündü : "Odaklanmalıyım. Ä°Ä?renç dönüÅ?ümünü tamamlamamıÅ? bir varlık mutlaka vardır. Aramalıyım..."
Kör karanlıkta devam etti yürümeye, bir merdiven gördü.
Ä°leride gölgeler hareket etti. Temkinle yaklaÅ?tıÄ?ında iÄ?renç bir manzara onu bekliyordu.
Kol, bacak, kafa ve baÅ?ka uzuvlar yerde serpilmiÅ?ti, bir kan gölünde yüzüyorlardı.
Hemen ileride insana benzeyen baÅ?ka bir varlık, kıvranıyor, acıyla inliyordu.
Geldhur'u gördüÄ?ünde ayaklarına kapandı, çeÅ?itli garip sesler çıkardı, tepindi.
SvaÅ?çı ona baktıÄ?ında biraz önceki sefil insan gibi bir deÄ?iÅ?im görmüÅ?tü.
Geldhur dehÅ?et içinde kalmıÅ?tı, dibindeki sefil varlık tepiniyor, iÄ?renç çıÄ?lıklar atarak baÄ?rıyordu. "Açlık!"
Her geçen saniye daha vahÅ?ileÅ?en varlık tekrar kan gölüne kafasını yapıÅ?tımıÅ?, beslenmeye uÄ?raÅ?ıyordu.
Paladin bunun tek Å?ansı olduÄ?unu düÅ?ündü, bu uÄ?ursuz dönüÅ?ümü öÄ?renmeliydi.
"Nasıl bu hale geldin? KonuÅ? sefil Å?ey!"
Yaratık kafasını kaldırırarak hırıltılı sesiyle birÅ?eyler geveledi.
"Ben hatırlamıyorum... biz birkaç kiÅ?iydik... buraya geldiÄ?imizde ise...Aaah!"
Tekrar çıÄ?lık nöbetleri baÅ?lamıÅ?tı, tepindikçe tepindi yaratık. Biraz sonra tekrar sakinleÅ?ti.
Geldhur acıyla baktı ona, merhamet ve acıma duygusu içiçeydi. "Zavallı" dedi içinden. "Bu hale gelmek büyük bir acı..." Tekrar sorguya devam etti :
"Devam et, ne oldu?"
"Ben...yani biz...onu gördük."
"Kimi?"
"Yakut. Kızıl bir yakut... O kadar güzeldi ki ister istemez ayaklarımız bizi yanına götürdü..."
"Yakut mu?"
"Ellerimi uzattım. Dokundum ona...Aah!"
Hırıltılar artık korkunç bir hal aldı, sefil varlık artık tepinmekle kalmıyor; ayakları yerden kesilircesine savruluyordu. Her tarafı kana bulanmıÅ?tı, suratı eski iÄ?rençliÄ?inden bile daha korkınç bir hâl alarak deÄ?iÅ?iyordu.
Kutsal savaÅ?çı kılıcını kaldırdı : "Acına son veriyorum."
View next topic View previous topic
You cannot post new topics in this forum You cannot reply to topics in this forum You cannot edit your posts in this forum You cannot delete your posts in this forum You cannot vote in polls in this forum