Frp World Ana Menü
  • Frp World
    » Anasayfa
    » Forum
    » Anketler
    » Akademi
    » Kitap Tanıtımları
    » Haber Arşivi
    » Haber Gönderin
    » Makale Gönderin

  • Üyelere Özel

  • Kişisel
    » Hesabınız
    » Özel Mesajlar
    » Üye Listesi
    » Üye Arama
    » Siteden Çıkış

  • Site Bilgileri
    » Top10
    » Site Hakkında Yorumlarınız
    » İstatistikler
    » Destekleyen Siteler

  • Kullanıcı Menüsü
    Hoşgeldin, Diyar Gezgini
    Üye Adı
    Şifre
    (Kayıt Ol)
    Üyelik:
    Son Üye: yqiqufa
    Bugün: 16
    Dün: 23
    Toplam: 90345

    Şu An Bağlı:
    Ziyaretçi: 1592
    Üye: 2
    Toplam: 1594

    Şu An Bağlı:
    01 : ofine
    02 : yqiqufa

    FrpWorld.Com :: View topic - Yaşamın Kıyısında
    Forum FAQ  |  Search  |  Memberlist  |  Usergroups   |  Register   |  Profile  |  Private Messages  |  Log in

     Yaşamın Kıyısında View next topic
    View previous topic
    Post new topicReply to topic
    Author Message
    Oren_Dautry
    Kullanıcı
    Kullanıcı





    Joined: Sep 23, 2003
    Posts: 2577

    PostPosted: Sat Oct 04, 2003 6:22 pm Reply with quoteBack to top

    Soğuk bir sonbahar günüydü, güneş bulutların arkasından dünyayı izliyordu. Herzaman olduğu gibi kasaba halkı islerine büyük bir hızla sarılmış hayatlarını kazanmaya çalışıyorlardı. Kasabanın bu hareketli yaşamını izleyen ama onlara katılmayan iki küçük göz vardı. Oren bu kasabada annesiyle yaşıyordu, en azından düne kadar. Henüz 8 yaşında olan Oren annesinin ölümüyle çok sarsılmıştı artık ne bir ailesi ne bir evi ne de tanıdığı vardı onunla ilgilenecek. Oren bu düşüncelerin arasındasn karnından çıkan gurultu ile ayrıldı ve oturduğu duvar dibinden ayağa kalktı ve yetimhaneye doğru yürümeye başladı. şimdilik tek şansı orası görünüyordu Â?Hiç değilse sıcak bir çorba ve yatacak yer!Â? diye düşündü. Fazla uzun sure geçmeden yetimhanenin kapısına gelmişti ve kapıyı çaldı. Bir sure bekledikten sonra kapı sürgüsünün kayma sesi duyuldu ve orta yaşlı ama saçları beyazlamış bir adam kapıyı açtı.Â?Ne istiyorsun çocuğum?Â? diye sordu adam.
    Oren biraz kekeledi ve sonunda sözcükler azından döküldü; Â?İçerde bana yeriniz varmı?Â?
    Adam gülümsedi ve bu evde herkese yer vardır çocuğumÂ? dedi. OrenÂ?ın yüzüne control edemeyeceği şekilde bir gülümseme yerleşmişti ta ki adam Â?Giriş ücretini veren herkes girebilir, beş altın!Â? diyene kadar.Gülümseme anında yokoldu Â?Ama benim hiç param yok ki!Â? dedi. Â?O zaman bu evde sana bir yer bulabileceğimi sanmıyorum evlatÂ? . Kapı kapandı ve sürgü çekildi. Etrafı bir sessizlik kapladı ve Oren düşünceleriyle baş başa kaldıÂ?Biraz sesli bir şekilde, Â?Ben şimdi napacağımÂ? dedi Oren.
    Tam o sırada bina arasındaki gölgelerden bir cevap geldi; Â? O parayı bulmana yardım edeceğimÂ?. Oren çok şaşırmıştı Â? Sen de kimsin?Â? diye sordu, ve gölgelerden cevap geldi Â? Adım Raziel.Â?. Yaşça OrenÂ?dan büyüktü görünüşüne bakılırsa oniki, onüç yaşlarında olmalıydı. Raziel yanlız kalmanın ve çaresizliğin ne demek olduğunu çok iyi biliyordu ve Oren adındaki bu zavallı çocuk ona kendisini hatırlattığından yardım etmeye karar vermişti.

    _________________
    Bugün için yaÅ?a , yarın için hayatta kal..
    Back to top View user's profileSend private messageMSN Messenger
    Quel-Shin
    Kullanıcı
    Kullanıcı





    Joined:
    Posts: 2052
    Location: Ýstanbul

    PostPosted: Sat Oct 04, 2003 7:53 pm Reply with quoteBack to top

    Â?Senin adın ne ufaklık?Â?diye sordu Raziel.Sesi OrenÂ?in kinden daha kalın çıkıyordu ama yinede çocuk sesiydi onun da sesi.Â?OrenÂ? diye cevap verdi RazielÂ?in biraz önce çaldığı ekmekten bir saniyeliğine başını kaldırarak.Sonrada hemencecik ekmek soğumasın diye kafasını yumuverdi sıcacık ekmeğe.şehrin nazaran daha ıssız kısımlarına doğru ilerliyorlardı.Bir an için RazielÂ?in gözü OrenÂ?e kayıverdi.Ne kadar da çok bana benziyor.diye düşündü.O da benim gibi küçük yaşta büyük acılarla boğuşmak zorunda kalacak.Hayır!Buna izin vermeyeceğim.Onun bu acıları yaşamasına asla izin vermeyeceğim.o benim kardeşim.onu koruyacağım.kardeşim benim.RazielÂ?i düşüncelerinden sıyıran OrenÂ?in tatlı ve masumane sesi olmuştu Â?Nereye gidiyoruz?Â?. Â?Benim yaşadığım yere gidiyoruz Oren.Sonra sen beş altının olunca gidebilirsin yetimhaneyeÂ? dedi Raziel ve içinden devam etti Â?Senin de benimle kalmanı isterdim ama burası sana göre bir yer değil kardeşimÂ?.Sonra ani bir dönemeçi dönerek terkedilmişe benzeyen bir binanın önüne geldiler.Â?İşte burasıÂ? dedi Raziel.şehrin en berbat bölgesinde bulunan hırsız loncasının tam önünde duruyorlardı. Raziel kapıya doğru ilerledi ve çalması gerektiği gibi kapıyı çaldı.Çnce kapı hafifçe aralandı sonra ardına kadar açıldı. Â?Hadi acele ette hemen ısınalımÂ? dedi Raziel ve binanın içine girerken OrenÂ?e de gelmesi için işaret ediyordu.

    _________________
    http://karatoprak.org/
    Back to top View user's profileSend private messageSend e-mailVisit poster's websiteYahoo MessengerMSN MessengerICQ Number
    Oren_Dautry
    Kullanıcı
    Kullanıcı





    Joined: Sep 23, 2003
    Posts: 2577

    PostPosted: Sat Oct 04, 2003 9:54 pm Reply with quoteBack to top

    Raziel tereddüt etmeden içeri girdi ama Oren bir an durakladı, daha sonra yeni arkadaşının gel anlamındaki işaretinden cesaret bularak içeri girdi.İçerisi normalde olması gerekenden daha karanlık ve sessizdi sanki her köşede biri saklanıyordu. Raziel OrenÂ?ın korktuğunu gözlerinden okuyabiliyordu, Â?Korkma bişey olmaz onlar şu an dostun seninÂ? dedi. Anlaşıldığı kadarıyla Raziel yaşına rağmen ün yapmıştı ve seviliyordu, yürürken selamlaştığı insanlar tokalaşmalar,sırtının pohpohlanması da bu fikri destekliyordu. İnsanlar sürekli konuşuyorlardı ama o kadar kısık sesli bir gürültüydüki bu tek kelimesi bile anlaşılmıyordu. Bu loş nemli ve karanlık yerde OrenÂ?ın tek amacı RazielÂ?I gözden kaçırmamaktı. Raziel hızla ilerlerken birden döndü ve OrenÂ?ı omuzlarından yakaladı, gözlerinin içine baktı ve; Â? Sana yardım edeceğim ama asıl işi kendin başarmalısın bundan sonraki zamanında kendi ayaklarının üstünde durmayı başarabilmen lazım, her an biri sana destek olmayacaktır.Â? dedi. Daha sonra başka bir yönde ilerleyip bir odaya girdiler. Bu odada bir kukla üzerinde bir kese ve birtakım eşyaların yanısıra heryerinde ziller asılıydı. Raziel OrenÂ? baktı; Â?Hadi bakalım, dene şansını, bakalım zilleri oynatmadan para kesesini alabilecekmisin!Â? Oren kuklayta doğru ilerledi bir eliyle para kesesini tutu, henüz hiçbir sorun yoktu ziller sarsılmamıştı bile, ikinci elini de attı ve keseyi yerinden çıkarmaya çalıştı. Bir anda öyle bir şıngırtı koptu ki Oren bir anda geriye zıpladı. Â?Çook çalışmamız lazım.Â?dedi Raziel. Bugünlük yeter yarın çalışmaya başlarız bir sure burda kalabilirsin, parayı bulana kadar. Oren mutluydu en azından kalacak bir yeri ve bir arkadaşı vardı.

    _________________
    Bugün için yaÅ?a , yarın için hayatta kal..
    Back to top View user's profileSend private messageMSN Messenger
    Quel-Shin
    Kullanıcı
    Kullanıcı





    Joined:
    Posts: 2052
    Location: Ýstanbul

    PostPosted: Mon Oct 06, 2003 8:59 pm Reply with quoteBack to top

    Bu sabah sanki her sabahtan daha erken olmuş gibiydi.Oren uykudan yeni uyanıp gözlerini ovuştururken Raziel elinde iki tane hançer odanın ortasında duruyordu.Oren'nin uyandığını görünce "iyi uyudun ufaklık, umarım tatlı rüyalar da görmüşsündür" diyerek yatağa,Oren'in yanına oturdu.Oren aslında güzel rüyalar görmüştü gerçekten de.Annesi ve babası hayattaydı ve Raziel de yanlarındaydı.Ama sadece rüyaydı bu.Oren hala uykunun sersemliğiyle etrafa bakınırken Raziel elinde ki hançerlerden birini Oren'e uzattı."Al bunu işine yarayacaktır".Oren daha önce eline tahta kılıçtan daha keskin hiçbirşey almamıştı.Hançeri eline aldığın da başparmağını keskin çeliğe dokundurdu.Dokunmasıyla acıyla yerinden fırlaması bir oldu.Elinde çizgi halinde kırmızı bi kan parıltısı oluşmuştu.Raziel bu manzaraya bakıp güldü"Sana hançer vermekle ne kadar iyi ettim bilmiyorum ama onu kullanmayı ne kadar çabuk öğrenirsen o kadar iyi olucak".Oren anlayamamıştı.Bir hançeri kullanmak ? Niçin?Niçin o bi hançer kullanmak istesin ki?.Raziel sanki onun düşüncelerini okumuşçasına devam etti:"Artık annen yok ,kendini korumalısın,bir zaman gelecek en güvenilir dostun olacak silahın!".Raziel ayağa kalktı ve kendi hançerini de beline soktu.Tam elini belinden almıştıki bodoslama içeriye bi adam girdi.Adım yüzünde hiçbir ifade yoktu:"Sivedetis nerelerdesin seni ahmak"koca bir adımla Razielin yanında bitiverdi ve tokatı o kadar ani olmuştu ki Raziel daha ne olduğunu anlayamadan adam devam etti:"Dün akşam sana haber gönderdim niye gelmedin?".Raziel bahanesinin geçerli olmayacağını biliyodu:"Ufaklık vardı,onu yalnız bıramazdım.".Adam Oren'e bir bakış fırlattı.Raziel onada bi tokat vurmasını engellemek için ikisinin arasına girdi.Adamız zaten böyle bi niyeti yoktu:"Sana ihityacımız var,hemen şimdi beni takip et!"Raziel Oren'i işaret ederek:"Terhas usta ufaklığı eğitmek için birini görevlendirseniz?!"Raziel sesi titrekti ama yüzünde emin bi ifade vardı.Çünkü bu adamı tanıyodu.Yeni yetmeleri asla göz ardı etmezdi:"Tamam,söyle Nertor'a ilgilensin" Raziel itiraz eder gibi oldu Ustası sert bir sesle devam etti:"Lanet olsun emirlerimi sorgulamaya kalma sakın!"Sonra odadan hızlı adımlala çıktı.Raziel Oren'e dönerek:" Senin adına üzüldüm ufaklık.Nertor tam bi delidir.Huyuna gitmeye çalış fazla bişey olmadan kurtarırsaın belki."diyerek odayı hızlıca terk etti.şimdi Oren'i yeni bir macera daha bekliyodu.Ama o pek farkında değil gibiydi.Yeni hançeriyle oynarken odaya giren kafasının ortası kel,hafif göbekli ve sinirli mizaçlı adam içeri girdiğinde biraz bişeyler fark etti.Bugün zor olacaktı...

    _________________
    http://karatoprak.org/
    Back to top View user's profileSend private messageSend e-mailVisit poster's websiteYahoo MessengerMSN MessengerICQ Number
    Oren_Dautry
    Kullanıcı
    Kullanıcı





    Joined: Sep 23, 2003
    Posts: 2577

    PostPosted: Sat Oct 11, 2003 9:55 pm Reply with quoteBack to top

    Nertor devasa vücudunun üzerinden Oren a aşşağılayıcı bir bakış attı, Oren ise bu bakış karşısında gürültülü bir yutkunmadan başka birşey yapamadı. "Yürü bakalım ufaklık, bakalım senden ne çıkacak, gerçi ben pek birşey çıkmasına ihtimal vermiyorum ama belki bir mucize olur!"
    Birlikte kuklanın bulunduğu çalışma odasına gittiler ve Nertor Orena döndü.
    "iyi izle fare çünkü benden sonra sen yapacaksın" dedi ve işe koyuldu, kısa bir süre sonra ise avucunda altın paraların ışıltısı vardı." sıra sende fare!!"dedi.
    Oren kuklaya yaklaştı ama öncede olduğu gibi büyük bir şangırtıyla geriye zıpladı. Nertor Oren a bir küfür savurduktan sonra tekrar gösterdi ardından tekrar ve tekrar, ama faydasızdı. Oren da bu konu için zerre kadar yetenek yoktu.
    "Çabuk görüşümden kaybol yeteneksiz fare, 5 para etmez zavallı süt çocuğunun tekisin, kız gibi hareket ediosun. Erkekliği babandan mı öğrendin yoksa annendenmi??". Oren bir anda kendini kaybeder ve" sen kendinden küçüklere o ağtulumu gövdenle kabadayılık taslıyınca mı erkek oluosun yani?"
    Nertorun gözlerinden adeta alev fışkırır ve Oren ı bütün gücüyle karsı duvara fırlatır, Oren birkaç saniye havada uçtuktan sonra büyük bir acı ile duvara çarpar ve yere düşer. Bir an Nertor u görür ve sonra gözleri kararır

    _________________
    Bugün için yaÅ?a , yarın için hayatta kal..
    Back to top View user's profileSend private messageMSN Messenger
    Quel-Shin
    Kullanıcı
    Kullanıcı





    Joined:
    Posts: 2052
    Location: Ýstanbul

    PostPosted: Mon Oct 13, 2003 7:25 pm Reply with quoteBack to top

    Raziel loncaya geri döndüğünde aradan iki gece geçmişti.loncaya ilk girdiğinde birşeylerin ters gittiğini anlamıştı.Göz göze geldiği insanlar gözlerini hemencecik başka taraflara kaçırıyordu."Kokusu çıkar" deyip odasının kapısını açtı.Ufaklığın oralarda biyerlerden kendine tatlı sesiyle seslenmesini bekliyordu.Ama orda yatakta yatıyordu.Bir an gafına sinirlinerek kendine sövdü Raziel.Bu saatte tabiki uyuyor olacaktı ufaklık.Gölgeler arasında küçük atalar küçük kesikler açabilirdi boğazınızda.Oren'in yanına yaklaştığında rüyasındakonuştuğunu farkketti:"Anne, yemeğimi yedim şimdi arkadaşlarımla oynamaya gidebilirmiyim?"Ay ışığı küçük pencereden içeriye usulca süzülüyordu.Raziel Oren'in yüzünü tam olarak göremiyordu.Yanağını okşamak için elini oren'in yüzüne uzattığında beklediği gibi yumuşacık bir yüzle karşılaşmadı.Bu,bu...Yatağın yanındaki gaz lambasını yaktı hemen.Küçük Oren'in yüzü yara bere içindeydi ve sol gözü feci şekilde şişmişti.Arasndan daha hiçbir günah çıkmamış dudakları birçok yerinden patlamıştı.Düşünebildiği tek şey bu çocuk iki gündür yataktaydı ve bunun sorumlusu lanet olası Nertordu.Raziel'i de boş yere az dövmemişti.Ama intikam zamanı gelmişti.Yeni hançerini çekti Raziel.Daha gelirken bu hançerin baya işine yarayacağını düşünüp duruyordu."İşte zamanı geldi,göster kendini dostum"Raziel çeliğin parıltısıyla odayı terketti.Nertorun arkadaşlarıyla içtiği odaya varması saniyelerini bile almamıştı.Hiddetle kapıyı açtı.Her zamanki gibi arkadaşlatıyla içki seanslarına başlamıştı.Nertor tam köpüklü bir kupayı ağzına götürürken Razielin içeri dalmasıyla başını kaldırarak ona baktı."Sana terbiye öğretmediler mi küçük züppe?"Sesinde suçluluk duygusundan eser yoktu.Nasıl olur?Halbuki Raziel şimdi tüm şuçlarını ödetmeye gelmişti."Seni melek yapmaya geldim!" dedi Raziel ve hançerini hançerini önünde belirgin bir şekilde salladı."Bak velet seninle oynayacak zamanım yok.Ufak kardeşin uyanınca tahta kılıçlarınızla oynarsınız birlikte.Tabii uyanabilirse!"Ardından boğulurcasını bir kahkaha attı Nertor.Sarhoş olduğu belliydi.Raziel masanın kenarından hançeriyle bir hamle adamın karnına doğru bir hamle yaptı.Nertor sarhoştu ama kendini koruyamayacak kadar değil.Masadakiler kalkarak odanın kenarlarına açılmışlardı.Biri hariç, o biri odatı terk etmişti.Kalanlar içinse gece eğlenceli olmaya başlamıştı.Nertor yana çekilip Raziel'in saldırısını savuşturdu.Dengesini kaybetmesi için Raziel'i sırtından sertçe itti.Tecrübesiz hırsız bodoslama yere yuvarlandı.Yerden kalkmaya fırsatı olmadan karnına tekmeyi yedi Raziel.Raziel ilk tekmenin acısını tam olrak hissedemeden ikincisi geldi.Ve üçüncüsü ardından dördüncüsü.Raziel artık acıyı hissermiyordu.Farkına varabildiği tekşey nefes alamadığıydı.Birde içerie hiddetle giren ayaklaın sesini duyabildi.Çzerine bir ağırlık çöktü ve huzuru gözlerine inen karanlıkta buldu.Nertor Raziel'e tekmeleri sıralerken Raziel'in ustası vede ona gözkulak olan Terhas girdi içeri."Nertor"diye haykırdı Usta.Ama Nertor duymamış gibiydi.Duyup duymamasının bi önemi yoktu zaten.Terhas usta hareketlerini sanki önceden belirlemiş gibi kararla Nertor'a dğru ilerledi ve tekmesini adamın diz kapağının arkasına nişanladı.Tek ayağı havada olan adam darbeyi alınca dengesini kaybetti ve sert bir şekilde sırtüstü geri düştü.şimdi sıra ona gelmişti ama usta ondan daha da acımasızdı.Tekmes Nertor'un suratınaydı.Kemiğin iç burkucu kırılma sesi odanın dışından bile duyulabilmişti.Adamın suratı kanlar içindeydi.Terhas konuşmaya başladığında başka bir darbeden çekindiğinden yüzüne elliyemiyordu Nertor"Sana emanet ettiğim ufaklığı ne hale getirmişsin!Bi daha olmasın yoksa kırılan boynun olacak!!!"Usta da iki gündür Razielle birlikteydi ve olanlardan onunda haberi yoktu.şayet ufaklıkta onun koruması altında sayılırdı.Sesi sinirden titriyordu Terhasın:"Lanet olsun sana Nertor,sana da Sivedetis, aptal çocuk!"Odadan çıkınca dedikleri birkaç saniye odanın içinde yankılandı:"Sivedeti'i ufaklığın yanına götürün"

    _________________
    http://karatoprak.org/
    Back to top View user's profileSend private messageSend e-mailVisit poster's websiteYahoo MessengerMSN MessengerICQ Number
    Oren_Dautry
    Kullanıcı
    Kullanıcı





    Joined: Sep 23, 2003
    Posts: 2577

    PostPosted: Wed Oct 15, 2003 7:19 am Reply with quoteBack to top

    Oren sabah olunca gozlerini acti, gerci sol gozu pek acilmiyordu ama acildigina sukur.Sirtindaki inanilmaz aciya ragmen yatagin icinde dogruldu.Raziel karsisindaki yatakta oturmus basini iki elinin arasinda tutuyordu.Oren patlak dudaklarinin arasindan fisildadi "Raziel!". Raziel basini kaldirip Oren`a bakti; "Uyandinmi ufaklik!" bir an durakladi " O parayi bulmana yardim ed'cem ve sen burdan gideceksin!". Oren sasirmisti "Acaba artik beni yaninda istemiyomu?" diye dusundu. Raziel konusmaya devam etti "Burasi sana uygun bir yer degil ufaklik senin yetimhaneye gitmen gerekiyor..."
    Raziel yerinden kalkti, usumemek icin sirtina birsey aldiktan sonra odadan cikti. Oren`in son duydugu sey kapinin kapanisiydi...


    Disarisi oldukca soguktu, Raziel sirtina aldigi giysiye ragmen usuyordu, ayaklari istemsiz olarak en cok avin bulundugu pazar yerine dogru yoneldi. Pazar henuz yeni kurulmustu ve insanlar dolusmaktaydi. Bir takin saticilar bas bas bagirip halka olmadik seyler soyleyerek kandirmaya calisiyorlardi ve tabiki baska hirsizlar. Bu meslekteki herkes birbirini az cok, en azindan sima olarak taniyorlardi. Raziel etrafina bakindi ve yeterince kalabalik olmadigina karar verdi. Yarim saat daha bekledikten sonra cepcilik yapmak icin gerekli ortan olusmustu, insanlar obekler halinde tezgahlarin onunde toplanmislardi, "Simdi firsati!" diye dusunerek kalabaliga dogru yurumeye basladi. Raziel bu parayi bugun bulmaya kararliydi...

    _________________
    Bugün için yaÅ?a , yarın için hayatta kal..
    Back to top View user's profileSend private messageMSN Messenger
    Quel-Shin
    Kullanıcı
    Kullanıcı





    Joined:
    Posts: 2052
    Location: Ýstanbul

    PostPosted: Sun Oct 26, 2003 1:28 pm Reply with quoteBack to top

    Kalabalığın içinde biraz ilerledi.Sağda solda meyve tezgahları vardı.Burası fakir halka hitabeden bir yerdi daha çok.Fakirlerden çalmak Razielin hiçbir zaman hoş görmediği birşeydi.İleriki dönemeçten sağa dödü.Biraz ilerledikten sonra kumaş tüccarlarının tezgahlarının bulunduğu sokağa geldi.Burası diğer yerlere nisbeten daha az kalabalıktı.Ama burada keselerdekiler bakır para değil altındı.Durum böyle olunca etrafta şehir muhakızları daha sık kol geziyordu.
    Raziel bunları önceden düşünmüştü.o yüzden şu an bir lordun ulağı gibi giyinmişti.SAnki etrafta bi tüccarı arıyormuş gibi bakınıyordu.Aslında göz ucuyla kolay bir av arıyordu.10-15 adım ötedeki bi tezgahın etrafında kalabalık toplanmış bağıra bağıra malını sunan tüccarın kumaşlarını inceliyordu.Raziel kalabalığa doğru ilerledi tam insanlara daha fazla sokulacaktı ki muhafızın tekinin dikkatli gözlerle kendini izlediğini fark etti.Adamla göz göze gelmişti:"güzel bir gün değil mi efendim"razielin sesi normal çıkıyordu ama içindeki panik tüm vücudunu sarmıştı, ne hareket edebiliyordu ne de başka bir yöne dönebiliyordu.sadece gülümseyerek muhafıza bakıyordu.tecrübesizliğinin bi göstergesiydi bunlar.Ama şans tanrısı Tymora'ya şükürler olsun ki muhafız masum yüzünün arkasında hiçibir kötü niyet sezememişti."Evet,gerçektende öyle küçük dostum.Böyle düşünen başkaları da olabilir,dikkatli ol ve kesene sahip çık!"Adam Razieli içi deri dolu kesesini gösterek uyardı.Sonrada gözünü razielden ayırarak etrafa bakınmaya başladı.Numara işe yararmıştı.Altın dolu görünümü verdiği kesesi onun gerçek kimliğini gizlemesine yardım etmişti işte.
    Rahatça insanlara sokuldu.bırakın Raielin varlığını farketmeyi insanların kendilerinden haberleri yoktu.Tüm dikkatleri kumaşlarda veya tüccardaydı.hemen önündeki kadın tüccarla küçük bi diyaloğa girmişti.
    "Bu kumaşlar nerenin malı?"
    "Onlar çok kalitelidir efendim.Eminim kocanıza çok güzel bir tünik dikebilirsiniz bununla.Hem sizin gibi tatlı bi ablamıza bi indirimde yapabilirim"
    "Peki ne kadar bu?"Tüccar ağını atıp kadını tuzağına çekmişti.
    Raziel bundan sonrasını işitmedi.Tüm konsantrasyonu kadının belinde sallanan kesesiydi.Yavaşça elini keseye uzattı.Çok kolay olacaktı aynen dalından elma koparır gibi.VE keseyi kavradı.Yavaşça çekmeya başladı.Nefes alış veri hızlanmıştı ama etrafa sezdireceği herhengi bi anormallik sonu olabilirdi.Nefesini düzenlemeye çalıştı.Ve keseye hafifçe asıldı.İşte elindeydi!Keseyi giysilerinin içine saklayarak hiçbirşey olmamoş gibi ordan ayrıldı.İçi kıpır kıpırdı.Koşarak ordan kaçmak kurtulmak istiyordu.Farkedilip edilmediğini bilemiyordu ve arkasına dönüp bakmaya da cesaret edemiyordu.Köşeyi dönüp gözden kaybolduğunda rahatlamıştı.Bir an önce loncaya varmak istiyordu.Adımlarını hızlandırdı...

    _________________
    http://karatoprak.org/
    Back to top View user's profileSend private messageSend e-mailVisit poster's websiteYahoo MessengerMSN MessengerICQ Number
    Oren_Dautry
    Kullanıcı
    Kullanıcı





    Joined: Sep 23, 2003
    Posts: 2577

    PostPosted: Thu Nov 06, 2003 9:06 am Reply with quoteBack to top

    Raziel yolu uzatacagini bilmesine ragmen birkac koseyi dondu, binalarin arasina girdi ve yolu mumkun oldugunca dolandirdi. Sonunda loncaya varmisti. iceri girdi kimseye birsey belli etmemeye calisti ve Oren in bulundugu odaya geldi; "Hadi ufaklik gitme vakti!" dedi ve Oren inelinden tutup yurumeye basladi. Birlikte disari ciktilar ve yetimhaneye dogru gitmeye basladilar.
    kisa bir sure sonra yetimhaneye varmislardi. Yol boyunca tek kelime bile konusulmadi ama Oren hep Raziel e bakiyordu. Yolun sonuna gelince Raziel Oren in eline bir kese tutusturdu gozgoze geldiler veOren in sis gozunun arkadsinda kocaman bir soru isareti vardi; "Bir gun anlarsin ufaklik!" dedi raziel ve yetimhanenin kapisini calip binalarin arasina dogru yurumeye basladi.
    Bir sure sonra kapi acildi ve yasli adam Oren i gordu ve gozu elindeki keseye kaydi."Gel yavrum" diyerek Oren i iceri aldi ama Oren hala Raziel in arkasindan bakiyordu...Raziel de binalarin golgesine karisti ve kayboldu.
    Tam o anda baska bir taraftaki golgelerin arasindan bir gulumsemem parladi; Nertor da olaydan suphelenmis ve neler olup bittigini anlamak icin takip etmisti; ettigine de degmisti dogrusu. Oren bir cocuk da olsa onun yuzunden yedigi dayagin intikamini alacakti.

    Aradan birkac gun gecmisti Oren a yatakhanede bir yatak vermislerdi, birkac temiz elbise ve yiyecek, iyi gibi gozukuyordu...Oren sIk sIk yatakhanenin penceresinde Raziel ile geldikleri yola bakiyordu ve o ani hatirliyordu ama bu sefer farkli bir goruntu dusuncelerini dagitti. Birkac asker hirsli hirsli yetimhaneye dogru geliyordu ve arkalarindan da Nertor yuruyordu. Yetimhanenin kapisi sertce calindi, yasli adam kapiyi acar acmaz iceri girdiler. Oren in kalp atislari basamaklari cikan ayak seslerini duydukca git gide artiyordu, kacmayi dusundu ama sadece dusuncede kalmisti cunku korkudan adeta donakalmisti.
    " Buraya gel pis hirsiz " diyerek askerlerden biri Oren in ustune atildi ve kolundan kavradi. Herkes birseyler soyluyordu ama Oren hicbirsey anlamadi tek farkedebildigi sey ortamin cok gurultulu olusuydu ve suratinda patlayan ani bir tokatla sersemledi.
    Tekrar kendine geldiginde bir hucredeydi ve yaninda yasli bir adam vardi.

    _________________
    Bugün için yaÅ?a , yarın için hayatta kal..
    Back to top View user's profileSend private messageMSN Messenger
    Quel-Shin
    Kullanıcı
    Kullanıcı





    Joined:
    Posts: 2052
    Location: Ýstanbul

    PostPosted: Wed Dec 17, 2003 1:46 pm Reply with quoteBack to top

    Raziel bu gün Oren'i ziyaret etmek istemişti.özlemişti ufaklığı.Oren çikolayayı çok severdi ve raziel bunu bildiği için ona tatminkar miktarda çikolata almıştı.Yetimhaneye doğru ilerledi içi kıpır kıpırdı.kapıya vardığında daha çalmadan kapı açıldı.Kapıdan dıları çıkmak üzere olan adam Razieli görünce sordu"Buyur ,ne istiyorsun?".Raziel "ufak bi arkadaşım vardı burda onu görmeye geldi" diye belirtti."Adı Oren".Adam bu adı duyunca birden yüzü değişti."demek arkadaşın haa.sen de arkadaşın gibisin demek".raziel ne olduğunu anlamadı."efendim??ne olduki??".adamın sesi öfkeli ve dışlayıcıydı:"pis hırsızlar sizi.sizi asmalı.saha bu yaştan başlamışsınız,sizin büyümenize izin verilmemeli!sizi gibi aşşalık p.çler!!"Raziel dona kalmıştı.Olayın ne olduğu daha kavrayamamıştı ki dam suratına onu itercesine bi tokat indirdi.Raziel geriye doğru yuvarlandı.ve adam kapıyı kapatarak dışarı çıktı.Raziel ayağa kalkamadan kaburgalarına sağlam bir tekme indirdi."pislik!!!" dedi ve razielin üzerine tükürerek ordan uzaklaştı.Etraftaki askerler ve insanlar olayı görmüşlerdi.ama lanet olsunki hiç biri kılını bile kıpırdatmamıştı.o an razielim içine insanlara karşı olan nefertinin toğumları ekilmişti.ağzından akan kanları gömleğine silerek ayağa kalktı ve loncanın yolunu tuttu.ilerlerken soldaki sokakta olanlara ilişti gözü.perişan olduğu her halinden belli olan birini fırın sahibinin teki sadece bir ekmek çaldı diye adamın tekini ölesiye pataklıyordu.normalde bir insana böyle dayak atmak ekmek çalmanın olduğu gibi yasadışı idi.Ama burda işler böyle yürümüyordu.Muhafızlar daayk atan fırın sahibinin yaptıklarıan göz yumuyorlardı.Aam adamın dayak atması bitince hırsızı kollarından sürükleyerek zindana götüreceklerdi.Hapse tıkacaklarından değil.Zindanda da vi güzel dövüp salıvereceklerdi adamı."şu çürümüşlüğe lanet olsun"diye lanet okudu insanlığa.loncaya vardı ve iyice düşünmek için üst kata yanlız kalabileceği bir kısma ilerlemek için merdivenlere yöneldi.O an Nertor'la göz göze geldi.Yüzünde pis bir sırıtış vardı Nertorun. O an anladı raziel.Bu onun işiydi.Ama bu sefer acemice davramayacaktı.aptal bir çocuk gibi kendinden yaşca daha büyük olan hırsızız üzerine atılmaycaktı.Bu işi o uyurken halledecekti.Anladığına dair hiç renk vermedi.sadece nertora bakıp geçti.üst kata çıktı.bu geceyi bekleyecekti.ilk cinayetini işleyecekti.ilk cinayetinin heyecanıyla bir köşeye çekildi.Hançerini eline aldı ve bilinçsizce oynamaya başladı hançerle.Bir şeyi anlamaya çalışıyordu.Yoksa cinayet işlemek hoşunamı gidecekti.Bunun gibi pislikleri öldürmenin ne ziyenı olabilirdiki??

    _________________
    http://karatoprak.org/
    Back to top View user's profileSend private messageSend e-mailVisit poster's websiteYahoo MessengerMSN MessengerICQ Number
    Display posts from previous:      
    Post new topicReply to topic


     Jump to:   



    View next topic
    View previous topic
    You cannot post new topics in this forum
    You cannot reply to topics in this forum
    You cannot edit your posts in this forum
    You cannot delete your posts in this forum
    You cannot vote in polls in this forum


    Powered by phpBB © 2001 phpBB Group

    :: HalloweenV2 phpBB Theme Exclusive ::
     
    FRPWorld.Com ülkemizdeki fantezi edebiyatı ve frp sevenleri bir araya getirmeyi amaçlayan bir web sitesidir. 2003 yılında kurulmuş olan sitemiz kullanıcı ve yöneticilerimizin katkıları ile büyüyüp Türkiyenin en büyük frp sitelerinden birisi olmuştur. Galerisi, indirilecekler kısmı, akademisi, yazarları ile sitemiz tam bir frp hazinesidir. FRPWorld sizin de desteklerinizle böyle olmaya devam edecektir. FRP'nin doyumsuzca yaşandığı bu diyara hoş geldiniz.

    FRPWorld, yeni bir frp dünyası


    Sitede bulunan yazı, doküman ve diğer içerikler siteye ait olup başkaları tarafından kopyalanması, dağıtılması ya da ticari amaçla kullanılması yasaktır.
    Siteye yapmış olduğunuz katkılar frpworld.com'un olup bunları yayınlama ya da yayınlamama hakkı site yöneticilerine aittir.


    Sayfa Üretimi: 0.66 Saniye