Efla dan şiirler

Posted: Fri Apr 16, 2010 8:16 pm

Müzik önerisi Empyrium - Dying Brokenhearted.
Dinlemek için tıklayın

Okyanus Gibi Hayat

Okyanus gibi hayat,
Uçsuz, bucaksız.
En uzakları bile görebiliyorsun,
Havayı okuyorsun bulutlardan.
Zaten güzelce de bir teknen var,
Karada gibisin nerdeyseÂ?
Her taraf bildiğin su güya,
Hiçbir şey bildiğin gibi değil aslındaÂ?
Çok yanılıyorsunÂ?

Çyle bir an geliyor ki,
Sana hayat veren su,
Canını almak için kovalıyor seni.
Gördüğün o ufuk,
Bir anda kayboluveriyor sislerin arasında,
Gökyüzünün mavisini,
Ucundan bile göremiyorsun kara bulutlardan.
Tekne dediğin o şey,
Yapraklardan farksız fırtınada.
Hiç sallanmadığı kadar sallanıyor hayatın.
Hiç korkmadığın kadar korkuyorsun.

Sonuna kadar geriliyor halatlar,
Duyabildiğin tek şey,
Rüzgarın sesinden başka,
Gıcırtısı ve çatırtısı direklerin.
Kendi sesin bile kaybolup gidiyor,
Sen bile duyamıyorsun kendini.
Tanıyamıyorsun bildiğin dünyayı.
Ya da bildiğini sandığınÂ?

Olur da sağ kalırsan,
Korkuyla yaşıyorsun artık.
Her bulut felaket tellalı oluyor,
Her rüzgar ölüm fermanını okuyor sanki.

Ne ayrılabiliyorsun okyanustan,
Ne de cesaretin var yelken açmaya.
Ne bir evin var artık kalacak.
Ne de sağlam bir teknen kaldı devam edecek.

Belki de en korkuncu.
Günlük güneşlik ertesi sabah.
Sanki hiçbir şey olmamış gibi,
Çyle güzel ki gökkuşağıÂ?
Biliyorsun, fırtınalar vardır,
Ama inanamıyorsunÂ?

16 Nisan 2010
Sinan Onur ALTINUÇ

Forum YÃ¶neticisi Joined: Mar 12, 2004 Posts: 6496

Vay be kardes... Epey guzel olmus bana da ilham kaynagi oldu... Kendimce bir seyler yazmayi deneyeyim.

Tum Gocebelerin Kaderi

Bir yerde uzun kaldiysan eger
Orasi ile butunlesir zihnin
Sokaklar icinden gecer sanki
Senin dilin olur
Sehrin ya da koyun ya da ormanin dili
Insanlar, hayvanlar ve hatta binalar
Senin bir parcan haline gelir
Sen farkina bile varmadan...

Ama gun gelir
Ve yasamin sonu gelmeyen bir goce donerse
Tek basina sirtladigin
Tum baglar sokulur atilir zihninden
Zamaninda zihninde yer etmis
Onca sarsilmaz kisiler, ortamlar, kurallar
Yikilip gider
Hani bir gun olur ya
Uzayda mahkum olunursa goce
O her gun hava su gibi yanimizda olan
Fizik ve Kimya kurallari bile paramparca olur belki
Kim bilir

Ancak eger devam ederse insan yola
Yeni bir yerde kuramazsa yasamini bir turlu
Yepyeni bir ulke olusur
Bu defa zihninde
Her gittigi yer bir parca katar bu ulkeye
Kimi zaman birkac gunluk de olsa
Unutulmaz dostluklar kurar
Ve bu dostlari tasir kafasinda omur boyu
Kimi zaman bir an durdugu bir dere kenari
Belki yillarca gezecegi collerin icindeyken
Zihninin bir kosesinde canlidir...

Ve zihnindeki ulke insaa edildikce
Giderek daha az sasirtir her gordugu yer onu
Her gordugu yerden bir seyler alir katar zihnine
Ama boyle bir insan
Biraz yarim yasar belki
Icinde oldugu her an
Yasaminin bir yani
Geriye kalan tum Evrenden gizlidir
O nedenle daha az konusur
Hareket eder
Daha cok susar ve seyreder
Ve durdugu her yerden bir parcayi tasir
Belki bir gun cikip gitmek isteyecegi
Ama hic bir zaman terk edemeyecegi
Zihnindeki ulkeye...

Ozan Firble...

Posted: Tue Jun 29, 2010 9:17 pm

Uzun sürenin ardından sizlerle paylaşmaya değeceğini düşündüğüm bir şeyler çıktı. Okuyanlar yorum yaparsa sevinirim.

Müzik önerisi: Sound Of Silence - Simon & Garfunkel
Dinlemek için tıklayın.

Gökkuşağını Yakalamak

Gökkuşağı gibi mutluluk aynı,
Görmek istediğin bütün renkler,
Bir araya gelmiş gibi.
Bütün güzellikler bir arada sunulmuş sana.
Bir parça kırmızı heyecan,
Biraz mavi özgürlük,
Biraz yeşil huzurÂ?

Gökkuşağını kovalamak,
Mutluluğu kovalamak gibi aynı.
Senin her adımında,
Bir adım daha uzaklaşır senden.
Ne kadar hızlı koşarsan ona doğru,
O kadar hızlı kaçar senden.
Çstelik de
Altında yatan bir kazan altın,
Umrunda bile değilkenÂ?

Asıl garip olan,
Heryerdedir aslında gökkuşağının renkleri.
Ama hepsini bir arada istersin sen.
Oysa ki sadece görebilirsin gökkuşağını,
DokunamazsınÂ?

30.06.2010
Sinan Onur ALTINUÇ

Forum YÃ¶neticisi Joined: Mar 12, 2004 Posts: 6496

hmm degisik bir siir olmus... Aslinda gokkusaginin sanirim altindan gecmek mumkun olabiliyor, en azindan gokkusaginin daha once onumdeyken arkama gectigini gordum... Ama sanirim.... Gokkusagini yakalamak yerine onun pesinde olmak mutluluk.... Yani bir seylere sahip olmak hirs haline geldiginde sanirim asil o zaman mutluluk onlenmis oluyor. Aslinda aklima degisik bir siir fikri geldi. Onu kendi defterime yazayim.

Posted: Thu Dec 16, 2010 10:23 pm

Muzik önerisi Empyrium Moonromanticism

En kötüsü ne biliyor musun
Kendini bile anlayamamak...

Bağırmak istediğinde,
Tek bir kelime bile bulamamak haykıracak,

Ağlamak istediğinde,
Neye ağladığını bile bilmeden ağlamak.

Bütün öfken biriktiğinde parmak uçlarında,
Delicesine yumruklamak istemek duvarları sebepsiz yere...
Bir tek duvar bile bulamamak üstelik.
Gevşetmek parmaklarını çaresize...

Ve onca seçenek arasında,
Hiçbir şey bulamamak yapacak...

Onca insan arasında olmak,
Ve yalnız kalmak aslında...

Bir tuvali baştan aşşağıya siyaha boyamak
Kalın bir notayı dinlemek sürekli müzik diye...

Ayna diye bir resme bakmak,
Bilmeden senelerce...

17.12.2010
Sinan Onur ALTINUÇ

Forum YÃ¶neticisi Joined: Mar 12, 2004 Posts: 6496

Guzel olmus Efla kardes... Uzun zamandir yapmiyoruz ben de bir karsi siir yazayim. : )) ) Biraz siir kendi kendini yonetti aslinda

Oyle kuvvetli ki insanin zihni...
Aslinda nice sey var ki
Dunya yasatiyor sandigimiz
Zihnimiz yasatiyor aslinda
Dunyayi bir anda kapkaranlik
Sonra yeniden aydinlik yapan zihnimiz
Bir kadini bazen cok guzel bir an sonra cirkin...
Bir yemegi lezzetli ya da berbat...

Bir anda cenneti cehenneme cevirecek kadar guclu
Ustelik de fark edilen ufacik bir ayrinti
Ya da akla gelen bir dusunce ile
Yapacak kadar bu donusumu

Ustelik de biz bile kontrol edemiyoruz onu
Onun kendine ozgu bir hayati var
Bazen dinliyor bizim sozumuzu
Cogu zaman da biz uyuyoruz caresiz
Onun dediklerine

Hayatin yarattigi binbir ihtiyacin bile onune geciriyor kendini
Zihnimiz...
Bazen biliyoruz
Hareket etmemiz bir seyler yapmamiz lazim olmuyor
Bir an geliyor
Hicbir sey yok gorunurde bizi uzecek
Olmuyor tutamiyoruz goz yaslarimizi
Binbir secenegin bir anda bir seceneksizlige donusturen
Tek bir notayi bize muzik diye dinleten
Daha da garibi kimi zaman daha anlamli kilan o notayi
En buyuk ustadlarin besteledigi melodilerden
O zihin...

Bizi yalniz birakan da o aslinda
Duvarlari yok eden
Kelimeleri silen zihnimizde
Ve herseye ragmen degistiremeyecegimiz o Dunyada
Gercekten bize ait olan
Gercekten ait oldugumuz tek sey..

Biz yokuz burada aslinda...
O bize bir yol acmadikca

Posted: Fri Dec 17, 2010 11:07 am

Efla şiirini okuduğumda aklıma monoton hayatında kendini gerçekleştirememiş olan, buna sinirlenen ve neye sinirlendiğini bilemeden tüm bu sıkıntılarını içinde biriktirip aslında tüm bunların sorumlusu kendisi olduğu için, kendi kendisine de kızamayan biri geldi.

Madem öyle ben de bu adamın şiirini yazayım dedim.

OTA KIZAN ADAM

Evime gelmeden kaldırımda
Bitmiş bir ot var, iki taşın arasında
Ben bildim bileli durur orada
Ne büyür, ne de küçülür

Hiç sinirlenmez, hiç sevinmez
Böbürlenmez, şikayet etmez.
Belki biraz yeşerir yağmur yağınca,
Ama ne büyür, ne küçülür.

Kendini bilmez, beni bilmez
Anlamaz duymaz konuşmaz
Düşünmez umursamaz,
Sadece durur orada ama
Ne büyür ne küçülür.

Çiçekler açar solarken
Ağaçlar yapraklarını dökerken
Karpuz bile denizde yüzerken
O sadece durur orada
Ne büyür ne küçülür

En sonunda bir gün
Dayanamadım yoldum otu
Ertesi gün bir de ne göreyim
Bitmiş yine aynı yerde
Aynı boyda, aynı huyda

Ben büyüdüm küçülüyorum,
O hala duruyor orada
En sonunda anladım
Otun kabahati yok.

Kabahat otla ot olanda,
ve yürüyende hep aynı yolda.

Posted: Fri Dec 17, 2010 11:14 am

Bogus wrote:

Efla şiirini okuduğumda aklıma monoton hayatında kendini gerçekleştirememiş olan, buna sinirlenen ve neye sinirlendiğini bilemeden tüm bu sıkıntılarını içinde biriktirip aslında tüm bunların sorumlusu kendisi olduğu için, kendi kendisine de kızamayan biri geldi.

Aaa, Bogus sen beni düşünmüşsün, şiir için de teşekkür ederim. Smile

Çstatlar üçünüzün de eline sağlık hepsini ayrı ayrı beğendim.

Kaleminiz asla kırılmasın!

Posted: Fri Dec 17, 2010 11:18 am

Bunca seneden sonra neden frpworlddeyim diye bir düşündüm. Sanırım sebebini en güzel bu başlık anlatıyor.

Çünkü içindeki insanlar özel satır aralarından insanı okuyabilecek kadar özeller.

İkinize de teşekkürler.