AlacakaranlÃ„Â±k

Posted: Sat Dec 13, 2008 7:14 am

KoÃ…?uyordu. TÃƒÂ¼m gÃƒÂ¼cÃƒÂ¼yle koÃ…?uyordu.
Duvarlar... BÃƒÂ¼yÃƒÂ¼k bir binadaydÃ„Â±. HÃ„Â±zlÃ„Â± hÃ„Â±zlÃ„Â± nefes alarak, saÃ„?a doÃ„?ru dÃƒÂ¶nÃƒÂ¼p sÃƒÂ¼tunlarÃ„Â±n arasÃ„Â±nda koÃ…?maya devam etti. Yeri sarsarak birÃ…?ey yaklaÃ…?Ã„Â±yordu. ArkasÃ„Â±ndaki tavana hÃ„Â±zlÃ„Â±ca bir bakÃ„Â±Ã…? attÃ„Â±. KÃƒÂ¶Ã…?eyi dÃƒÂ¶nerken, kocaman canavarÃ„Â±msÃ„Â± birÃ…?ey gÃƒÂ¶rmÃƒÂ¼Ã…?tÃƒÂ¼. Ã„Â°radesinin her zerresini topladÃ„Â±. BaÃ…?ka bir kÃƒÂ¶Ã…?eyi dÃƒÂ¶ndÃƒÂ¼.
" Ã…?iÃ…?t! "
DÃƒÂ¶nÃƒÂ¼p, saÃ„?Ã„Â±na soluna baktÃ„Â±. Bir baÃ…?, ilerdeki kapÃ„Â±nÃ„Â±n aralÃ„Â±Ã„?Ã„Â±ndan ona bakÃ„Â±yordu. Adam aceleyle, gel iÃ…?areti yaptÃ„Â±. HÃ„Â±zlÃ„Â±ca odaya daldÃ„Â±. BeÃ…?, altÃ„Â± kiÃ…?iydiler. Hepsinin ÃƒÂ¼zerinde askeri ÃƒÂ¼niformalar vardÃ„Â±. Elerindeki silahlarÃ„Â± kapÃ„Â±ya ÃƒÂ§evirmiÃ…?lerdi. Liderleri olduÃ„?u belli olan biri, parmaÃ„?Ã„Â±nÃ„Â± dudaklarÃ„Â± arasÃ„Â±na gÃƒÂ¶tÃƒÂ¼rdÃƒÂ¼.

Buraya nasÃ„Â±l geldiÃ„?ini hatÃ„Â±rlamÃ„Â±yordu, belki kurtulabilirdi. Deli gibi kalbi atÃ„Â±yordu. EtrafÃ„Â±na baktÃ„Â±. Ã„Â°lerdeki pencereye baktÃ„Â±, kaÃƒÂ§Ã„Â±cak yer arÃ„Â±yordu.
" NapÃ„Â±cam? " YalvarÃ„Â±rcasÃ„Â±na sesi ÃƒÂ§Ã„Â±ktÃ„Â±. Biri sus iÃ…?areti yaptÃ„Â±. Hepsi korkuyla silahlarÃ„Â±nÃ„Â± kavramÃ„Â±Ã…?tÃ„Â±. GÃƒÂ¶zleri kapÃ„Â±daydÃ„Â±.
" BÃƒÂ¼yÃƒÂ¼ kitabÃ„Â±m. BÃƒÂ¼yÃƒÂ¼ kitabÃ„Â±m, yanÃ„Â±mda deÃ„?il! " Titremeye baÃ…?ladÃ„Â±. Ãƒ?zerindeki elbiseyi ÃƒÂ§ekiÃ…?tirdi. AÃ„?zÃ„Â±ndan ÃƒÂ§Ã„Â±kan kelimeyi yeni anladÃ„Â±.
Bir asker, elindeki bir bidon benzini ona uzattÃ„Â±. Ona verebilecekleri, tek silah buydu. Elindeki bidona baktÃ„Â±, sonra pencere, sonra kapÃ„Â±ya.
Kalbi gÃƒÂ¶Ã„?ÃƒÂ¼s kafesini yÃ„Â±rtÃ„Â±p ÃƒÂ§Ã„Â±kÃ„Â±cak gibiydi.

Yer sarsÃ„Â±lmaya baÃ…?ladÃ„Â±.

Posted: Sat Dec 13, 2008 7:25 am

Ve bir an sessizlik oldu. Sanki saatler ve saniyeler durmuÃ…? gibiydi. Ne yapabileceÃ„?inin bilemiyordu. Sessiz beklemekten baÃ…?ka ÃƒÂ§aresi yoktu. Sessizlik birden ani bir gÃƒÂ¼rÃƒÂ¼ltÃƒÂ¼yle bozuldu. SaklandÃ„Â±klarÃ„Â± yerin artÃ„Â±k bir ÃƒÂ¼st tavanÃ„Â± yoktu. YaratÃ„Â±k onlara baktÃ„Â± ve kÃƒÂ¼kremeye baÃ…?ladÃ„Â±. Ne yapcaklarÃ„Â±nÃ„Â± bilmiyorlardÃ„Â±. Hepsi birden yaratÃ„Â±Ã„?Ã„Â±n ÃƒÂ¼zerine doÃ„?ru bilinÃƒÂ§sizce silahlarÃ„Â±nÃ„Â±n Ã…?arjÃƒÂ¶rlerini boÃ…?alttÃ„Â±lar. YaratÃ„Â±Ã„?Ã„Â± daha fazla sinirlendirmekten baÃ…?ka birÃ…?eye yaramÃ„Â±Ã…? gibi gÃƒÂ¶zÃƒÂ¼kmÃƒÂ¼yordu. Asker ÃƒÂ¼niformalÃ„Â±lardan biri yaratÃ„?Ã„Â±n dikkatini ÃƒÂ§ekmemeye ÃƒÂ§alÃ„Â±Ã…?arak arkadaÃ…?larÃ„Â±na seslendi.

'' Buradan. Buradan''

Herkes korkmuÃ…? durumdaydÃ„Â±. Herkes birden o yÃƒÂ¶ne doÃ„?ru yÃƒÂ¶neldi. YaratÃ„Â±k kaÃƒÂ§acaklarÃ„Â±nÃ„Â± anlamÃ„Â±Ã…?tÃ„Â± ve ÃƒÂ¼niformalÃ„Â± askerlerden birini tutup yan taraftaki bir harabeliÃ„?e fÃ„Â±rlattÃ„Â±. Adamlar ne olduÃ„?unu anlayamamÃ„Â±Ã…?tÃ„Â± bile. ASkerler arkadaÃ…?larÃ„Â±nÃ„Â±n dÃƒÂ¼Ã…?tÃƒÂ¼Ã„?ÃƒÂ¼ tarafa baktÃ„Â±lar birden. YaratÃ„Â±Ã„?Ã„Â±n dikkati biraz daÃ„?Ã„Â±lmÃ„Â±Ã…?tÃ„Â±. Askerler arkadaÃ…?Ã„Â±nÃ„Â±n kanlÃ„Â± bedenini uzaktan izlediler. DiÃ„?er asker:

'' Acele edin. Hadi. Hadi.'' diye onlarÃ„Â± birkez daha uyardÃ„Â±.

Posted: Sat Dec 13, 2008 7:43 am

En yakÃ„Â±ndaki asansÃƒÂ¶re bindiler. Askerlerden yalnÃ„Â±zca biri kadÃ„Â±ndÃ„Â±. Birden asansÃƒÂ¶r sallandÃ„Â±. Kendini yerde buldu, bir kayÃ„Â±Ã…? kopmuÃ…?tu. Ayakta kalabilen iki kiÃ…?i hariÃƒÂ§, dÃƒÂ¼Ã…?en askerler ayaÃ„?a fÃ„Â±rladÃ„Â±lar. Herkes yandaki parmaklÃ„Â±klarÃ„Â± kavradÃ„Â±. KapÃ„Â± zorla aÃƒÂ§Ã„Â±ldÃ„Â±. Deli gibi koÃ…?maya baÃ…?ladÃ„Â±. TÃƒÂ¼m gÃƒÂ¼cÃƒÂ¼yle onlara yetiÃ…?ti. Pencereleri olan bÃƒÂ¼yÃƒÂ¼k bir odadaydÃ„Â±lar. Ama burasÃ„Â± yer altÃ„Â±ndaydÃ„Â±. KalkmÃ„Â±Ã…? tozun kokusu burnuna kadar geliyordu. Ã„Â°lerdeki ÃƒÂ§iftli kapÃ„Â± iÃƒÂ§eri doÃ„?ru aÃƒÂ§Ã„Â±ktÃ„Â±. Yandaki iki kapÃ„Â±nÃ„Â±n yanÃ„Â±na pozisyon almaya baÃ…?layan askerleri izledi. OdanÃ„Â±n ortasÃ„Â±ndaydÃ„Â±. KafasÃ„Â±nÃ„Â± uzatÃ„Â±p dehÃ…?etle, ÃƒÂ§iftli kapÃ„Â±nÃ„Â±n ÃƒÂ¶tesindeki karanlÃ„Â±k yokuÃ…?tan hÃ„Â±zla inen yaratÃ„Â±klarÃ„Â± gÃƒÂ¶rdÃƒÂ¼. Elini kapÃ„Â±ya doÃ„?ru, korkuyla kaldÃ„Â±rdÃ„Â±. Tek birÃ…?eyi istiyordu, kapÃ„Â±larÃ„Â±n kapanmasÃ„Â±nÃ„Â±. KapÃ„Â± birden kapandÃ„Â±. AÃ„?zÃ„Â± aÃƒÂ§Ã„Â±k kaldÃ„Â±. BaskÃ„Â±yÃ„Â± hissetti. Ã„Â°ki elini birden ÃƒÂ§ift kapÃ„Â±ya doÃ„?ru havada bastÃ„Â±rÃ„Â±yordu. EtrafÃ„Â±nda askerlerin baÃ„?Ã„Â±rÃ„Â±Ã…?larÃ„Â±nÃ„Â± duyuyordu. Ama zaman sanki donmuÃ…?tu. Pencereler ansÃ„Â±zÃ„Â±n patladÃ„Â±lar.

Silah sesleri geliyordu. Pencerelere dÃƒÂ¶ndÃƒÂ¼. Ordan ÃƒÂ§Ã„Â±kan sÃƒÂ¼rÃƒÂ¼ halindeki yaratÃ„Â±klarÃ„Â± gÃƒÂ¶rdÃƒÂ¼. YaÃ…?amak iÃƒÂ§in elinden ne geliyorsa, yapÃ„Â±caktÃ„Â±. Askerler geri ÃƒÂ§ekilemeden, ÃƒÂ¼ÃƒÂ§ÃƒÂ¼ne doÃ„?ru hÃƒÂ¼cum ettiklerini gÃƒÂ¶rdÃƒÂ¼. Ãƒ?lÃƒÂ¼ceklerdi, onlar ÃƒÂ¶lÃƒÂ¼rse buradan kurtulamicaÃ„?Ã„Â± hissi tÃƒÂ¼m aÃ„?Ã„Â±rlÃ„Â±Ã„?Ã„Â±yla baskÃ„Â±n ÃƒÂ§Ã„Â±ktÃ„Â±. Tek elini diÃ„?er yana ÃƒÂ§evirdi, sanki tekmelenmiÃ…?ler gibi ÃƒÂ¶ndekiler saÃ„?a sola fÃ„Â±rladÃ„Â±lar. KafalarÃ„Â± zeminde kanlÃ„Â± izler bÃ„Â±raktÃ„Â±. DiÃ„?er eli baskÃ„Â±ya dayanamadÃ„Â±. Ãƒ?ift kapÃ„Â± sonuna kadar aÃƒÂ§Ã„Â±ldÃ„Â±.

Posted: Sun Dec 21, 2008 12:49 am

ArtÃ„Â±k yapacak birÃ…?ey kalmÃ„Â±Ã…? gbi gÃƒÂ¶zÃƒÂ¼kmÃƒÂ¼yordu. Zaman yavaÃ…? yavaÃ…? akarken o ne yapabileceÃ„?ini dÃƒÂ¼Ã…?ÃƒÂ¼nÃƒÂ¼yordu. ArtÃ„Â±k saklanamazdÃ„Â±. Uzun sÃƒÂ¼redir saklanÃ„Â±yordu. Saklanabilecek bir yerinin kalmadÃ„Â±Ã„?Ã„Â±na emindi. Ã…?u anda ÃƒÂ¶lÃƒÂ¼msÃƒÂ¼z olmak istiyordu. ArtÃ„Â±k bu ÃƒÂ¼lke iÃƒÂ§in yararlÃ„Â± biri olmak istiyordu. Bu sayede gerÃƒÂ§ek ÃƒÂ¶lÃƒÂ¼msÃƒÂ¼zlÃƒÂ¼e kavuÃ…?abilirdi. Ama beyni Ã…?u anda onun iÃƒÂ§in ÃƒÂ§alÃ„Â±Ã…?mÃ„Â±yordu sanki. ArtÃ„Â±k askerle bir olmanÃ„Â±n zamanÃ„Â±nÃ„Â±n geldiÃ„?ini dÃƒÂ¼Ã…?ÃƒÂ¼nsede ÃƒÂ¶nÃƒÂ¼nden geÃƒÂ§en yaratÃ„Â±k sÃƒÂ¼rÃƒÂ¼sÃƒÂ¼ onu bu isteÃ„?inden vazgeÃƒÂ§irmek iÃƒÂ§in adeta nefsiyle oyun oynuyordu. KararÃ„Â±nÃ„Â± vermiÃ…?ti kendi iÃƒÂ§inde. Bunun bozulmamasÃ„Â± iÃƒÂ§inde neredeyse herÃ…?ey, yapmaya hazÃ„Â±r gibi duruyordu. AkÃ„Â±l oyunlarÃ„Â±nÃ„Â±n sÃ„Â±rasÃ„Â± deÃ„?ildi. ArtÃ„Â±k durumuna bir sonuÃƒÂ§ getirmeli ve saklambaÃƒÂ§larla sÃƒÂ¼ren rezil hayatÃ„Â±nÃ„Â± bitirmeliydi. HerÃ…?eyi aÃ„?Ã„Â±r ÃƒÂ§ekimde izliyor ve bunun nasÃ„Â±l olacaÃ„?Ã„Â±nÃ„Â± kafasÃ„Â±nda ayrÃ„Â±ntÃ„Â±lÃ„Â± bir Ã…?ekilde dÃƒÂ¼Ã…?ÃƒÂ¼nÃƒÂ¼yordu. Askerlere doru baktÃ„Â± ve kendi ÃƒÂ¼lkeleri iÃƒÂ§in korkmadan yaratÃ„Â±klarÃ„Â±n ÃƒÂ¼zerine adeta ÃƒÂ¶lÃƒÂ¼msÃƒÂ¼z bir melek gibi koÃ…?tuklarÃ„Â±nÃ„Â± gÃƒÂ¶rdÃƒÂ¼. KoÃ…?tuklarÃ„Â± sanki yaratÃ„Â±k deÃ„?il ufak tefek bir hayvan felandÃ„Â±. Birden iÃƒÂ§indeki cesaretin farkÃ„Â±na vardÃ„Â± ve git gide artan heyecanÃ„Â± artÃ„Â±k durmuÃ…? durumdaydÃ„Â±. KararÃ„Â±nÃ„Â± vermiÃ…?ti....

Posted: Sun Dec 21, 2008 6:04 am

HayatÃ„Â±nÃ„Â± bu Ã…?ekilde sÃƒÂ¼rdÃƒÂ¼remezdi. ArtÃ„Â±k onun iÃƒÂ§in de ÃƒÂ¼zÃƒÂ¼lebilecek birilerinin olmasÃ„Â± Ã…?arttÃ„Â±. YaratÃ„Â±klara zara veresi olaÃ„?an dÃ„Â±Ã…?Ã„Â± bir Ã…?ey gibi gÃƒÂ¶zÃƒÂ¼ksede o bunu hiÃƒÂ§ ÃƒÂ¶nemsemiyordu. SaÃ„? tarafÃ„Â±ndaki sivri demir parÃƒÂ§asÃ„Â±ndan baÃ…?ka yaratÃ„Â±klara zarar verebilecek birÃ…?eyi yoktu. Ãƒ?lÃƒÂ¼msÃƒÂ¼z olmak iÃƒÂ§in buda ona yeterdi. Ã„Â°lerdeki ASkerlere iÃ…?aret etti saldÃ„Â±racaÃ„?Ã„Â±nÃ„Â± bildirmek iÃƒÂ§in. Askerler elleriyle yapmamasÃ„Â± gerektiÃ„?ini gÃƒÂ¶sterselerde o yapmaya kara vermiÃ…?ti. Elindeki sivri uÃƒÂ§lu 50 60 cm boyundaki demiri sÃ„Â±kÃ„Â±ca kavradÃ„Â±. Tam tÃƒÂ¼m cesaretini toplayÃ„Â±p ÃƒÂ¶lÃƒÂ¼msÃƒÂ¼zlÃƒÂ¼Ã„?e koÃ…?acakkken arkasÃ„Â±ndan bir el onu tuttu. Elin tutuÃ…?una bakÃ„Â±lÃ„Â±rsa kendisinden daha iri ve gÃƒÂ¼ÃƒÂ§lÃƒÂ¼ bir Ã…?ey olduÃ„?u belliydi. TÃƒÂ¼m bedenini kilitlemiÃ…?ti sanki. KÃ„Â±prdayamÃ„Â±yordu bile. Cesaret ve ÃƒÂ¶lÃƒÂ¼msÃƒÂ¼zlÃƒÂ¼k artÃ„Â±k onun iÃƒÂ§in bitmiÃ…?ti sanki birden. BÃƒÂ¶yle olmamlÃ„Â±ydÃ„Â± son arkasÃ„Â±ndakinin bÃƒÂ¼yÃƒÂ¼k bir yaratÃ„Â±k olduÃ„?u dÃƒÂ¼Ã…?ÃƒÂ¼ncesiyle korku iÃƒÂ§inde arkasÃ„Â±na bakarken hayatÃ„Â±nÃ„Â±n tÃƒÂ¼m gÃƒÂ¼zel anÃ„Â±larÃ„Â± gÃƒÂ¶zÃƒÂ¼nÃƒÂ¼n ÃƒÂ¶nÃƒÂ¼nden geÃƒÂ§ti. Neden kÃ„Â±sa sÃƒÂ¼rdÃƒÂ¼Ã„?ÃƒÂ¼ belliydi. ArkasÃ„Â±na dÃƒÂ¶ndÃƒÂ¼Ã„?ÃƒÂ¼nde gÃƒÂ¶zlerine inanamadÃ„Â±....

Posted: Sun Dec 21, 2008 8:06 am

Onu sÃ„Â±msÃ„Â±kÃ„Â±ca tutan aslÃ„Â±nda bir yaratÃ„Â±k deÃ„?il kuvvetli, iri yapÃ„Â±lÃ„Â± bir askerdi. Ãƒ?zerindeki rÃƒÂ¼tbelerden ve Ã…?apkasÃ„Â±nÃ„Â±n deÃ„?iÃ…?ik renkte olmasÃ„Â±ndan diÃ„?er askerlerden ÃƒÂ¼stÃƒÂ¼n bir dÃƒÂ¼zeyde olduÃ„?u belli oluyordu. KarÃ…?Ã„Â±sÃ„Â±nda birden bÃƒÂ¶yle bir adamÃ„Â± gÃƒÂ¶rdÃƒÂ¼Ã„?ÃƒÂ¼ iÃƒÂ§in sevinse mi ÃƒÂ¼zÃƒÂ¼lsemi karar verememiÃ…?ti. Tam olarak ne deyeceÃ„?ini bile bilmiyordu. Ã„Â°ki tarafta bir birinin konuÃ…?masÃ„Â±nÃ„Â± bekler gibi yirmi otuz saniye kadar birbirlerine baktÃ„Â±lar. Sonra asker birden:

'' Senin burda ne iÃ…?in var'' diye sordu.

'' AslÃ„Â±nda ben.. Ã…?eyyy..'' demeye kalmadan ani bir sarsÃ„Â±ntÃ„Â±yla her yer yÃ„Â±kÃ„Â±ldÃ„Â±. Her taraf kahverengi bir toz bulutuyla kaplanmÃ„Â±Ã…?tÃ„Â±. Kimse dibindekini bile gÃƒÂ¶remiyordu. YaratÃ„Â±k haykÃ„Â±rÃ„Â±Ã…?larÃ„Â± dÃ„Â±Ã…?Ã„Â±nda duyulan tek ses askerlerin inilti sesleriydi. Az ÃƒÂ¶nce konuÃ…?tuÃ„?u askerin ÃƒÂ¼zerinde ÃƒÂ¶lÃƒÂ¼ bedenini gÃƒÂ¶rdÃƒÂ¼Ã„?ÃƒÂ¼nde bunu onu korumak iÃƒÂ§in yaptÃ„Â±Ã„?Ã„Â±nÃ„Â± anladÃ„Â±. Nedense iÃƒÂ§inden bir Ã…?eyler kopmuÃ…?tu. Bu dÃƒÂ¼nyada kimsenin onun iÃƒÂ§in canÃ„Â±nÃ„Â± tehlikeye atabileceÃ„?ini dÃƒÂ¼Ã…?ÃƒÂ¼nmÃƒÂ¼yordu. YaratÃ„Â±klara olan ÃƒÂ¶fkesi git gide artmÃ„Â±Ã…?tÃ„Â± ve ne yapacaÃ„?Ã„Â±nÃ„Â± bilemiyordu. Askerin omzundaki bÃƒÂ¼yÃƒÂ¼k silahÃ„Â± aldÃ„Â± ve bÃƒÂ¼yÃƒÂ¼k toz bulutunun iÃƒÂ§ine doÃ„?ru oradan ne ÃƒÂ§Ã„Â±kacaÃ„?Ã„Â±nÃ„Â± bilmeden yÃƒÂ¼rÃƒÂ¼meye devam etti. Toz bulutu yavaÃ…? yavaÃ…? kalkmaya baÃ…?lamÃ„Â±Ã…?tÃ„Â±. ArtÃ„Â±k nalet olasÃ„Â± yaratÃ„Â±klarÃ„Â± gÃƒÂ¶rebiliyordu. Ã„Â°ÃƒÂ§indeki siniri dÃ„Â±Ã…?arÃ„Â± kusarcasÃ„Â±na elindeki tÃƒÂ¼fekteki mermiler'' bekle beni gerÃƒÂ§ek ÃƒÂ¶lÃƒÂ¼msÃƒÂ¼zlÃƒÂ¼k'' diye haykÃ„Â±rarak yaratÃ„Â±Ã„?Ã„Â±n ÃƒÂ¼zerine boÃ…?altmaya baÃ…?ladÃ„Â±. Neye uÃ„?radÃ„Â±Ã„?Ã„Â±nÃ„Â± anlayamayan yaratÃ„Â±k aldÃ„Â±Ã„?Ã„Â± bÃƒÂ¼yÃƒÂ¼k hasardan olsa gerek birden yÃƒÂ¼ksek bir sesle yere dÃƒÂ¼Ã…?tÃƒÂ¼. Etraf bu dÃƒÂ¼Ã…?menin sonucu sallandÃ„Â±. Ã„Â°ÃƒÂ§inde bÃƒÂ¼yÃƒÂ¼k bir hzur duymuÃ…?tu artÃ„Â±k. Bu ÃƒÂ¼lke iÃƒÂ§in birÃ…?ey yaabilemnin ne kadar olduÃ„?unu anladÃ„Â±. Yerden kalmaya ÃƒÂ§alÃ„Â±Ã…?an yaratÃ„Â±Ã„?a diÃ„?er elindeki demiri tam gÃƒÂ¶zÃƒÂ¼nÃƒÂ¼n iÃƒÂ§ine sokarak devirdi ve bir gÃƒÂ¼lÃƒÂ¼mseme atarak. '' Nalet olasÃ„Â± Ã…?ey'' dedi. DiÃ„?er askerlerin kendine doÃ„?ru geldiÃ„?ini gÃƒÂ¶rdÃƒÂ¼ ve oda onlara doÃ„?ru yÃƒÂ¼rÃƒÂ¼dÃƒÂ¼......

Posted: Sun Dec 21, 2008 6:16 pm

Askerlerden biri ona doÃ„?ru elini uzattÃ„Â± ve diÃ„?er askere gÃƒÂ¶z iÃ…?areti ederek silahÃ„Â± ona vermesini istedi. Kmutan olduÃ„?u her halinden belli olan adam:
''SavaÃ…? zamanÃ„Â± askersindir'' dedi. O da gÃƒÂ¼lÃƒÂ¼mseyerek kabul ettiÃ„?ini ima etti. Evet istediÃ„?i olmuÃ…?tu ÃƒÂ§ok mutluydu ama nedense hala iÃƒÂ§inde garip duygular yaÃ…?Ã„Â±yordu.YaratÃ„Â±klarla daha ne kadar mucadele etmesi gerekecekti. Kendi iÃƒÂ§inde bu sorulara cevap aramaya baÃ…?ladÃ„Â±. Adeta beyninin iÃƒÂ§inde bir labirentteydi. Ne yapacaÃ„?Ã„Â±nÃ„Â± bilmiyordu. Ã…?u an tek yapabileceÃ„?i Ã…?eyin askerlerle yani yeni arkadaÃ…?larÃ„Â±yla gitmek olmasÃ„Â±ydÃ„Â±.

(ArkdaÃ…?lar bu ÃƒÂ¶ykÃƒÂ¼ Mark'Ã„Â±n rÃƒÂ¼yasÃ„Â±nÃ„Â±n devamÃ„Â± olarak yazÃ„Â±lmaktadÃ„Â±r ve katkÃ„Â± verirseniz cidden sevinirim.)